ნატურინა ფირქეფი
თელ ვორექო, ვარ ნორთი,
კარ გომინჯინ ვამნობრთი.
ქოძირინი კიჟინი,
თუდო გაგმებღ კინ ჟინი.
ვა მიჩქ, მი ვორდ, მუ ვორდი,
მემიჩქ, ბორჯეფც მუნვორდი.
მაფშალია ვეჸუაფ ხომ ქოიჩქუ გორდინი,
მარა ორთა ვაგშართჷნც, არძა უჸორც მორდილი.
მის გაგინე მუ რენი ათე გურიშ დინოხჷ,
მუშენი რე ქიანას თე ცა დუცუ მინოხუ.
ამარ ჯაშე მიკიონტ ქაარწყექო ფურცელი,
მარა თუდო მუ დოხვად, ხვალე ღურ დო ფურ ცელი.
ქომოლ რექ-და, გიჩქუდას, ირფელც ოკო გურზენი,
გედირთი დო კიკონი, ნარღიშ უჩა ჸურზენი.
სოფელც მუთუნ ვაგინუ, გვალო ჸუჯი დოლურსუ,
ხარხუნტიას ვუჯინექ ამარ კვინჩას გოლურცუ.
ცაშე ჭვემა მოურც ვარ, სკან ჩილამურ ბშოლუნცუ?
დუდი ვა მაჩინებე, ვარა მა სი გიჩინე,
მუზმა წანა მიღორებ, ხოლო მუზმა მიჯინე...
ვაარწყეთო ქიანას, მუ ჸოროფათ გაცაცუნ,
მუთუნ ვამკო თი კოჩიშ, მისჷთ ღორონთ ვა წანცუნ.
თონწყუ რინა ირფელც ოკო,
ათაშ ორე დარინალი.
ღობერც გინოსხაპუნდენი –
დიო ქოძირ კარ-მინალი.
კოჩ ვორექ დო, ჭინჭა ვარ,
მაფერ ვორექ, ინჭა ვარ.