მურა
ართი შორი ქიჸანას,
უჩა უდამური ტყას,
მურაქ თუნთის ქიმენდჷ
მუში ჯიმალემც ენტჷ.
მუში ნინა გიჯოგუ
ლალუაქ ქაშაჭყორდ გვალო,
ნამუ შეულებუდუნი
ბურდღინუნდ თუნთიცალო.
მარა ირკოც ქოიჩქჷნა
ტყასჷ ოჭკომალი ძვირც,
თუნთის ჩამა შხვაში ვარი
მუშ დუდიში ქოუჭირც.
მუს ორგჷდ გაჩემება,
ტყასჷ შქირენითჷ ღურა,
თუნთის მარდის უჩინანც
ჸუჩა მიძვაძვალჷ მურა.
ჯოღორემქჷ გეხარესჷ,
მურა შორშე ქოძირესი,
მიაზადეს, პატი ცესჷ,
მუჭო ჯვეში მოჯგირესი.
მარა მუბორც მირჩქილესჷ
მურაშ თუნთურ ბურდღინი,
ჯოღორემქჷ გაჩენდესჷ
ქჷდიჭყესჷ ღირთინი.
ართიანცჷ თაში უწის:
ახავაი, ტერიში ღურა,
ჯიმალეფი ღალატი რე
ენა ვარე ჩქინი მურა.
მურა თესჷ დოუჸვილჷ
გამკუნწყუმუ ღართია,
მითი ქომოლი ქორეთჷნ
ზისხირი გეშებღათია.
ქოთქვისჷ დო ქოუციის
ვაცალესჷ რაგადი,
თეში დოზეს უჸვოიჭარე
მუჭოთ ჯვარული ნაბადი.
მათი თექი გოხოლუდით
ჩქიმი თოლით ბძირია,
მუში ნინაშ მოღალატეს
მურაჯგურა ჭირია.