მუთი ქორწკინჷნსი, ირფელი ორქო ვა რე
Jump to navigation
Jump to search
ართი ჸუდესჷ კჷდალასჷ
მუკობუდუ ჟჷრი გალია:
ართის კვინჩა მითოხერდჷ,
მაჟირასჷ მაფშალია.
ჟჷრიხოლო იბირდესჷ
მოწყინებაშ გაამათჷ;
მარა კვინჩას მუთ აბირე
მაფშალიაშ მაჰამათჷ?
მუჟანსჷთი მაფშალია
იბირდჷ დო ღურჭულანდჷ,
ჭიჭე ბოში მუში მუმას
ხვეწებასჷ დუუჭყანდჷ.
უსაშველეთ ოსხუპუნდჷ:
-- "ქომოძირი თი ჩიტია,
"ნამჷ რე თაში ღურჭულანსი;
"ბაბაშ ჭირი, მიწი თია!"
-- "მა ვა გიწინქ, შურიკია,
"სი თვითანჷ ქიმეხვადი;
"ჰა ჩიტეფი, გალიეფი:
"ძირი, მი რე დარდი-მარდი".
ბოშიქ ჩიტეფს დეეკვირჷ,
გაარჩქილჷ, გააჯინჷ;
სისქვამაქჷ დააღორჷ:
ჯგჷრიშა გურქ ვა აჩინჷ,
კვინჩას ხე მეუზიმუ
დო უწუუ მუში მუმასჷ:
-- "ბაბა, თე სქვამი ჩიტი რე,
"მუსჷთი ჯგჷრო ღურჭულანსჷ".