მიშანთხაფა
(მართალ ამბე)
ომარგალეს თქუანა გოიძიცელო – : „ხობარ მილიციონერცალო ქიმშუანთხია...“, ვარდა–„ხობარ მილიციონერცალო ქიმშანთხაფექია...“ ათეს კოც უწინა თის დროს, მუჟამსით თის ვახუჯუ მუდგარენიშ კეთება, მარა ონჯღორეშენ ორთ, ოზარ ფარაშ ხარჯება, მარა ახარჯენც. ვაკო ღვინიშ შუმა, მარა იშენთ შუნც, ვახუჯ კოჩიშ მორსხება, მარა მითმირსხენც. ვაკო შხვას მეხვრასნი, მარა ოხვარ.
ომარგალეს ბრელი გიმირინუანც ათე ნარაგადუს, მარა არძას ვაუჩქ, მუშენ იშენიშენ ხობარი მილიციონერი დო მუ შქას რე „ქიმშუანთხი“, მურე თეში ჯინჯი დო მიქ თქუ თენა დუდშე.
ზოთონჯიშ დაჭყაფუ რე, – გერგობათუთა, ბორია უმბარც, წყარამ თირ მურც, ჩხურუ მიკაქუნალც კილმაჸათანც ლისმარცალო. ათეჯგურა გინოჩმილ დღას სერ დო დღაშიშ აკონთხაფა ბორჯის ხობიშ მილიციაშ უნჩაშიშ ოხვენჯი ოთახიშ კარც ქიმკუხაკუ მიდგარენქ.
– მოზოჯი, – ოჩოკოჩიშ ხონარით ქოთქუ უნჩაშიქ. კარქ წყინარო გამკინჯ დო მილიციაში ფორმაში, უჩინებ კოჩქ გამნაჭოფუ დუდი.
– ქიშილებენო პატონი, უწუ მულირქ უნჩაშის, ნამუთ მუდგარენც ჭარუნ.
უნჩაშიქ ხეთ ქაძირუ, გამნორთია.
–წენდიხაშ მილიციაშ სერჟანტი გრიშა კვარაცხელია, პატონი, ჩქიმ უნჩაშიქ ათე პაკეტი მუგართვეს – მაშინუ დო ლუქიშ ბორზალგეშქუმალირ კიჩილ პაკეტ ქუდაკინუ.
უნჩაშიქ გონწყუ დო თეშ ქიდიჭყ კითხირი, ნამდა მულირ მილიციონერშა ვაუთქუალ, დოზოჯია, იფირქ, „თენა ოჭოფალო ხომ ვამომჩქვესია.“
მინისტრიშ ზოჯუათ თიშვანო მილიციონერი დაშენდუ დო უნჩაში გეგმუღანდ სუმშე ვითოხუთ დღაშა „კამერაშ“ დოხუნასუნი, ქიმეჩანდეს ბორზალით ლუქერ პაკეტის. მუს მეუღუდ მუში დახუნაფალი პაკეტი შხვა რაიონშა, სოთ უნჩაში გუტენდუნი. ათეს თიშენ ორთუდეს, ნამდა მუში რაიონიშ წოხლე მილიციონერს სახელქ ვაგუტირხუკონი.
ხობიშ მილიციაში უნჩაში ზოჯუნდ მაიორი გრიგოლ შელია, საჯიჯაოშე, შქახანც გინოჩილათირი, სკვილ დო ბეხვერია კოჩი, ტიბუ გურიში, ჯიმ–ქობალიშ მოჸოროფე, მარა საქვარიშ დინახალე მანგარი მაქიმნალი დო ჯიხა კოჩი.
უნჩაშის ქაღარდიშ კითხირიშ თებაშა მუში წოხოლე გერინელ მილიციონერშა ვემკუჯინუ. ქაღარდის ვაჭარუდ მილიციონერიშ ჭოფუა, ჭარუდ გვალო შხვა ამბე – აბრაგი გიორგი ქაჯაიაშ ჯგურშენი. ჭიჭე ხანით ჩეფირქ. თოლიშ წოხოლე ქაწუდირთ რუო–ჩხორო თუთაშ წოხლე აბრაგ ქაჯაიაწკუმა შეხვალამაქ...
აფუნიშ გიშულირც ჩხურუ დღალეფი ქიდეკინ. გრიგოლ შელიაქ ცხენით, ნაბადგინოქუნილო ხვალე მიდართ სოფელ მუნჩიაშა მუში ჯიმაკოჩი ნესტორ ლომაიაშ ოძირაფუშა.
ნესტორ ლომაიას თი განობას ირკოჩ იჩინენდ, ჯგირ ოჯახი უღუდ. მიდგაქ ვეძირუკონ, ჯიმ დო ქობალიშ უმშო ვაგუტენდ. იჩინენდეს მუჭოთ ტომბა კოც. გრიგოლ შელიაქ მუში ჸუდეშნერო მინილ ნესტორიშ ჯარგვალიშა (ოდაჸუდე განშე გეუდგუდ), სოდეთ ქიმიოჭიშუ გონწყილ ტაბაკიშ მიკოხუნელ ნესტორ ლომაიას დო აბრაგ გიორგი ქაჯაიას. ვაგიკვირუ, ჯგირობუა ქოთქუ, ნაბადი გეგნიწყ, კარაბინ კიდალას ქიმკაპონუ ქაჯაიაშ კარაბინიშ ხასლას დო თინემც ქიმშუდოხოდ. გრიგოლ შელიას შეულებუდ გიორგი ქაჯაია ოჭოფუკონ, ვარა დოჸვილუკონ, მარა ვეშქიდუ ვართ მარგალური ტრადიციაში დო ვართ ნესტორ ლომაიაშ ოჯახიში კუჩხიშ გედგუმა. ბრელ იჩის შხვადოშხვა ამბეფი, გვარიანო ქიქეიფეს, სუმხოლოქ ართიან ხოლო დოხვამეს. ულა ბორჯის დიო გრიგოლ შელია გეგნაზარეს. გიორგი ქაჯაიაქ გრიგოლ შელიაშ ცხენიშ სადიოს ხე ქიმეთხ, მაჟრათ აბჟანდი ქუდუკინუ დო გრიგოლი ცხენც ქექაშე ქიგიოხუნუ. ჯვეშო ათეშ კეთება ტომბა პატით ითვალუდ.
გრიგოლ პატონი, იმენდ მიღუ, ამდღა ჩქი მეტშა ვეშეფხვადუთუნი, – უწუ ქაჯაიაქ დო სადიოს ხე გუტუ.
ამდღა ვარ, შურო დღას ვეშეფხვადუთ ნესტორიშ ოჯახიშ ჭირქა ღვინიშ მიკოხაკაფაშ უკული,– უგამ გრიგოლ შელიაქ, ჯგირობუა უზალ დოსქილადირეფც დო მიდართ. შელიას ათეშ უკულ ვართ უძირ გიორგი ქაჯაია დო ვართ დუდი გეუჸვილაფ თიშ გორუაშა...
... გრიგოლ შელიაქ ზარც ქიგუნჭირ კითი დო გეიშეძახ მაძგვიბინე მილიციონერი გული ჭაკუა.
–გული, სი ამდღა გადუდშულე, ათე სქანი მაჸალე მილიციონერი მიდეჸუნი ჸუდეშა, ხობის მულირეფიშ მასვანჯებელი „სასუმარო“ ვარდ, გეგმუთირე შოლირ მუკაქუნალი, ოჭკომალ ქოჩი დო ტიბაშე ქუდანჯირე,– უზოჯ უნჩაშიქ მულირ ჭყინტ მილიციონერც.
–ქო პატონი, გოცქვირონდ ჭაკუაქ. გული ჭაკუა, მუჭოთ ბრელ შხვეფინი, ღარიბულო ცხოვრენდ დო ჸუდეს ოშუმალ–ოჭკომალიში გაჭირება უღუდ. მუ ქიმინკო, სუმარი მუდეჸუნუ საონდღუროშა. ფარა ხოლო ვალუძუდ, მარა ენდებუდეს. იფირქ, ართ ბოთილ ღვინც გეფშუნთ, ოჭკუმალც ხოლო ქიგუჭკომუანთ, უკულ მიდეპუნა ჸუდეშავა, საონდღუროს მითინ ვარდ თენეფიშ მეტი. მებუფეტე კოლია ცხადაიაქ თოლგონჯამილო ქუდოხვად მინულირეფც.
– კოლია პატონ, ართ ბოთილ ღვინი მუშ მიოჭკუმალით.
– დოზოჯით პატონეფი, ხელათ იჸუაფუ, ქიკნიჩინ კოლიაქ დო ქიმიღ ართ ბოთილ ღვინი, ამშვი ნოჭკერი ჸვალი დო ართ სენი ლეჭკერე.. ბოთილიშა მიშუ ართ ლიტრა–ამშვი ჩაიშ ჭირქა ღვინი. გული ჭაკუაქ იფირქ, სუმ –სუმ ჭირქა ღვინც გეფშუნთ, ქიგვოჭკომათ დო მობაღუნანია, მარა ნარაგადუ რე, „კოჩი სხუნუნდუ დო ეშმაკი იძიცანდუა.“
შვიდობა ქოჸოფედას, ჩქინი გაჩინებაფაშ დო სი ჯგირო ქოჸოფედა ჯიმა, ღვინიში ხემონჭირუაშ ჯგურშენ გული ჭაკუაქ სუმი ოხვამერი ართო ქოთქუ.
– გუმორძგვას ნარაგადუს, წე, –კუნტათ ქოთქუ გრიშა კვარაცხელიაქ – ჯგირო დოირინდას, გეშვეს დო ქიგუჭკომეს ჭიჭე. ქიდირაგადეს ართიანიშ ამბე, ქიგიობეს მაჟრა–მაჟრა ჭირქა. დო სტალინი დო ბერიაშ ოხვამერ გეშვეს. თენეფც მუნეფიშ უნჩაშეფი ხოლო ქალახვამეს. ათე ბორც საონდღუროშა მუთილუ მახანტალ ვახტანგ რეკვავაქ, ღვინიშ მოჸოროფე რდ დო მაშუმალი, გიოხედ, მუჭო ქექაშე ნაშუმა რდუნი.
ართ ჭირქა ღვინ გემიშვით ვახტანგ პატონი, – ქიმიპატიჟ გულ ჭაკუაქ, თეწკუმა ართო იფირქუ: „ვადუძახენ, კოც გეიშმოჸოთანც, ართ ჭირქა ღვინს ქოფჩანქინ, ართ ბოთილს ვარა ვეგლადგუნცო...
ვახტანგიქ შურ დო გურით დოხვამუ ჟირხოლო, ქიმიოფუჩუ თენეფც ჯიმალობა, გულიში ჭირქათ გეშუ ღვინი ქვინჯიშა, მაჟრა ხოლო ქიგიჸუნუ, უხურგო მარდი გინიგუ, გალე გიმილ დო მიდართ თეში, ნამდა გული ფირქენდუნ, თი ართ ბოთილ ღვინიშ მოღალა შურო ვა გოშინუ. გულიქ ბოთილც ინოსქილადირი მამშვა ჭირქა ღვინი სტუმარც ქიგუბ, მუშო მუთუნქ ვადასქიდ, ონჯღორექ დაგურ დო გეგნითანთუ.
–კოლია, დუძახ გულიქ მებუფეტეს.
–ვორწყექ, ქიმშუანთხინი, ქიმშუანთხი დო ქუმომიღ ხოლო ჟირ ბოთილ ღვინი, ჯიმა ქორექდა ჸუჯეფგილარღვაფილო ქოთქუ გულიქ...
ათე ამბე კოლიაქ ქოთქუ ხობის, გრიშა კვარაცხელიაქ წენდიხას, შხვაქ–ზუგიც, ფუთის, სენაკის დო უკოროცხუ კათაქ ქიგეგ ჟირ ბოთილ ღვინიშ მოღალათ მიშანთხაფაშ ამბე.
ამდღა კოც ათეჯგურა მუდგარენ ქუმოხვადუნი, თქუანც: – ხობარ მილიციონერცალო ქიმშუანთხია.