მიოტე დო მეტ ვამწუა...(ენორჩინელ ოსურსკუაშ ნარაგადჷ)
ორაგადე ქვერსემ მიღჷ, მარა ვამიჩქ მის უწუა,
ქელამიოლ გურშა კუჭუქ, ვარდენიშ ქომოლსკუაქ,
ბჟაიოლშე შარას, ჸუდეს ხვალე იფჩიებუქ ჩქიმო,
გეგნიბლასენ თიშა მოშკურ, ჩქიმ მარდიანს გიფუჩუანქ...
მუთუნშა გურ ვეგემიძ, უჯინექ ართ ჭურჭულს,
ჸუნგაშორო, მათ ვეფრჩქილექ ჩიტეფიშ ნაღუღჭულს...
ვართ ოშუმალ ვართ ოჭკომალ, მუთუნშა ვემმალე გური
მუშენ ეურჩქინდ ჩქიმდ დიდას დო ვარდა მუშენ ვადობღური...
მუჟამს ბძირი პირველაშე, ოსტუმარუდ ძაძუ ბიცოს,
თიცალ ფარსაკ ორდ გაჯინალ, გუქიქონდჷ პიჯიქ ირკოც...
ჟირ მეტრაშა მუთუნ ვაურკუდ, თოლეფ უნჯანდ ხოჯი შორო,
ერცქემიშ გითოჯინათ მომრსიოლუ, მომიღჷ ბოლო.,,
ბირგულებქ ვიშ ქათმაკიჩჷ, ვამაღინ სოლეთინ შურქ,
კუჭუქ ხელათ ქუმმაღუზუ, ვამიჩქ მუჭო უგინ გურქ;
დიდ ნეძიშ ოროშ თუდო, ოდიარეს ქეითმონჯირჷ,
ქუმახუტოლ მანგარაშე, თოლეფს მანგას ქენმოჯინ...
ჩქიმ მეჯინუ, მის მუ გიჩქუ კუჭუ იფიქრენდ მუდანერს,
მირსხენდუნ მიჩქუდუდო, ებჭყვიდუდო, მიმოდინუ...
ეჩ წანა რე უჯინექ , თოლებ გილამიძ ქუჩაშა
გოკონ ოშიქ მიკილასინ, მა დღას ვაფთირანქ შხვაშა!!!