მაკუჩხური
იალონს – არძა კარს,
ირი პირველი იანარს
კარც ქიგედირთჷ მაკუჩხური
ოკურცხინუანს ქიანასჷ.
დოგიძახჷ: „ვო, მენძელი!“
ურაგადჷქ“ „ჰო პატჷნი!“
რკითხულენსჷ“ „თაქ ქორეთო?“
პასუხი რე: ქო პატონი!“
კინ დოგიძახჷ: „ვო, მენძელი!“
ზოჯ, პატონი, ნება გიღუ.
გირაგადჷ: „კარ გომინჯი!“
ურაგადუქჷ: „მუ მოგიღუ?“
დო დიჭყაფუ მაკუჩხურიში
ფეშქაშეფიშ გოფაჩუა,
გურიშ ირნერი გაჭირებაშ
გოჭყოლადა, გოფანტუა.
ბრელ სინდიდრე, ჯანთელობა
მონაწიში ბრელიშ ჸოფა,
ირფელი ართო თაქ მომიღუ:
არძო თუთაში ჯგირო მორთა,
გურაფა დო დიდი ნიჭი,
ორინჯიში გამრავლება,
შიოშ ბედნერი მარანცალო
მენძელიში აშინება...
მასუმაშა დოიძახჷდო
კარს გომინაჯანს მაკუჩხური,
ხეს კარაჩხა უკჷნებუ,
ინუძჷ ჩხვერი დო ჩხუპური.
ინუძჷ უშქური, ხურდა ფარათ
მუკე–მუკე გოცუნილი,
ცურუ დო თხირიშ ბირბილით
კარაჩხა რე დოქუნილი.
ჩხვერს მარღვანს მუკე–მუკე
ითამ ორღვანს ქონებას,
ხვამულენს დო ზალებათ
გეიხუნუანს გონებასჷ.
ონჯირუშა ქუმურცუ დო
სი გოფუჩონ ოკუჩხურცუ,
ფარას ხეთჷ გოშურა დო
გეგნოჯუნუნქ მაკუჩხურცუ,
ათაშ გილენს პირველი კუჩხი
არძოში არძა ონჯირუსუ,
არძას გეგნოჯუნუნსუ დო
მიკირთუ დო მიდოურსუ.
ქუკუჩხუანს მაღაზასჷ,
მარანს დო ორინჯჷს,
ოსქისჷ დო ოკარიეს,
ახალი თირით გოფითქილს.
სი გედჷრთჷქ დო ონჯანი
გეგნაჸუნუ მხიარულო,
მუთუნი გაჭირება ქორენი
ეს ვაფიქრე ამდღა შურო,
მარა ჭუმე? მურე ჭუმე?
კინე მუთუნი ვეპალუ,
მაკუჩხურიში „მუნაღელი“
რგებულც დოუქვაქვალუ,
ჩქიმი ჸუდეს ჩხვერი ქიგლაძუ,
ცურუ ქიმკოციკ მაღაზასჷ,
ინვოჯინინ, დღამთა ინოძჷ
მაკუჩხურიშ კარაჩხასჷ.
სიმინდიში ვარე ტარი,
ოჩხოულეს ვარე გინი,
ოსქის თულეფი ვაღვიტანსჷ,
ლაგვანს ვარე ჭვეთი ღვინი.
ჩქიჩქი წიგნის ვაკითხულენს,
სუმ ლეხი ქოჯან, აჭუ გურსუ,
ქეშეფხვადი, ბკითხულენქჷ
„მუ მომიღი? მაკუჩხურსუ.
–მუ მოგიღი, მუთონი ვარ,
მართალი ოკო იჩიენი.
მა გიზალი, ჯიმაია,
სი ხეს ოკო გურქიენი,
სქანო მუთონი ვეშაცენსჷ,
ჩქიმი კარაჩხას უჯინენი!
ახალი წანა მუს მოგიღანს,
ულირცალო დინჯირენი...
მართალი რე მაკუჩხური,
გლახათ მუშენ ფშინუათჷ
უჯგუში რე, ლურენჯემქ
ართიანი ვოკურცხინუათჷ.