მაკოია დო ბუტუტია
მასხაპალი მაკოიაქ,
მთელ ზარხული ბირათ გათჷ,
კინოჯინაქ ვაჭიშუნთეშ,
ზოთონჯქ თოლებს ქუდუფათქჷ...
გეკოზიკონდჷ ოდიარექ,
დო ქეშელჷ ჩხანა დღალენქჷ,
მოხანდეებს ხაზირ აფუნა,
საზოთოთი ოჭკომალეფ.
იფრელქ გეთჷ, ზოთონჯქ ქუმორთჷ,
ქომიღჷ თირჷ, ჸინჷ დო ჩხურუ
მაკოია უკვე ვებირს,
შკირენით დო შიშით ღურჷ..
მიშა მერთას, სო იდასჷ?
შკირენული აფჷ ქვარა,
ბუტუტიას მიანჭუაფჷ
მეტ შხვა იშენ ვაუღუ შარა...
„ვემმოტუა ჩქიმ მორდია,
ათეს რთხულენ ხვალე მასი,
ქოდმორინე ოფუნიშა,
ოჭკომალ დო სიტიბასჷ“...
-“სი ქოხანდენდ ზარხულსი და”-
ოკითხუდჷ ბუტუტია -
“საფარსაკო ორე თენა-
თაში მუჭო დოსკიდია?!”
„ზარხულს ეშა ფჩოდუდუო,
ფსხაპუნდი ტიოზ მინდორსია,
მთელი დღაში ნაბირასჷ-
დუდ მიჭყანდუ რსიოლსია“...
ბუტუტიაქ ზიტყვა მიაგჷ,
"ა მუს გიწინქჷ თეშენ მა სი;
-„აშ ქორდუდა მუშენ ფთხულენდ
ოჭკომალ დო სიტიბასჷ?
სხაპ დო იბირ ჯვეშობურო,
ოდო თინა დუგორძღანსჷ“...(ფისო)
ვაშინგტონი თებერვალი, 2016.