ლუდუკ ჭყონიაშ ღურა
„ჩქი დუნორთის ფშვათ“ – გერა ხარბედია
ართ მოკვათუა კოჩი რდჷ ლუდუკ ჭყონია.
შქას მოწარყილ დო გოფართხილი.
შური მეუმბარიკონ, ცას ქ’იმკაჭაბუდუნ ფერი.
ჯღართოლამი.
ჭითა თუმა გოჩანდჷ პიც, თით ექი-აქო, ნაპატონჷ ღვანწკეფს გვალო დუგაკოროცხედჷ. ნუკუს, მარჭვაორსხუაწკუმა უმოსო ქოუღუდჷ, თინა ხოლო ღეჯიშ ძაგვარჯგურა.
ართბორჯის ქირჯგურა ჩხვინდი, ასე გეჩვარტილ აფუდჷ დო კვარჩხანშე მიკოკიჩილი. დუც აკაბურცხა თუმა გაპარტყუდჷ, თინა ხოლო ჸუჯიშ მანგო მელე-მოლე. კოპეჭიაშე დოჸუნაფილ ჸვაშახ ლილუ ბაღანაშ მუნდიშა მოუგენდჷ დუდი, გოტყაბარელ აფუდჷ ირო.
აღიაღიშ მეჯინა უღუდჷ ლუდუკის.
ჯოღორიშ წანას გიმიჩამუდჷ ოლაჸაფინია ლაკვეფინ, თიცალო გიაფარკალუდჷ დუდი ხუჯის.
ოშუმალიშ მორსიოლაფირ გილეშჷ ირიათო დო შურო ვა გინაფულენდჷ დიხაუჩაშ რსიოლს.
დანთხჷ ართ დღას დო ვიშ დოღურჷ.
ნორჩალშე გეგთიხირხოლჷ დო ოშუმალს გითიღანდჷ დო გითიბუნდუნ თეიშახ, მაგანაათნარქია ლაზუტიშ ღერცალო ეკირთჷ.
შური გოტუ ჭყორცალო.
იჸუ კიჟინ დო ღვაშ გოჩვამბარუაქ. თეში აბუთქარი ოსური ბაზარს აშახედჷ, ნეძი სხუნილს გიმიჩანდჷ.
ფარა უღუდჷ თი ბორჯის კოჩის ენჯარებუდუნ თისხი.
გოუტეს ლუდუკიშ მედაჩხირე მეძობელი, გერა ხარბედია ლუდუკიშ ოსურიშ მაჸონაფუშა.
ჟირ ოსურპატონი ხოლო ქოუჸუნეს, მაგინაფალო დო დუმამარგებელო.
- ვო მაგული, ღორონც ვა განჭყორა დო დუდშა უბადო ვ’ემკიჸოთა, გლახა ამბეშ მატყვინაფალო ვორეთია მოულირი.
კველას გეხედჷ მაგული, მუნჭყვიჯგურა ოსური.
ჭარჭულია, მორთელ კაბაშა მიშაკირილ განთხი დო ჩხეშა კველაშ ძგოპეფს მელე-მოლე ჩახვიაცალო გითაბუდჷ.
ქვარა ბირგულშა აწოუძუდჷ, ქვარაშა ჟი, ჭყენჭყის აშანჯირელ ვერდეხი ღლამჯგურა ძუძუეფი მუნოუნწკარუდჷ, გვერიშ ციმუაშფერო გოშაჭვილი.
ნდემჯგურა დუდის ქიცა კინაკირუდჷ, ფშხუშ ნაშუა, ანდაფათ გოკარკატელ დო გოჯვირჯვილი.
ჩხვინდი გოჭითინაფილ დო გოზიზინაფილ აფუდჷ თესით. ბუსკულით გოდაცილ დიხაშ მარქვალშა მოუგენდჷ.
მიკაჯინედინ, ართ ყვაბრა ოსური რდჷ, მარა თოლი ალაჩანდჷ თიჯგურა, დინოჯინაშა გაშქურინედჷ. ვალიშ მამალას ოშშახ მართინუანდჷ ნაკაკა თოლს, არძა განშე, მუშ მუკი-მუკი მეკონს ვა დიტალენდჷ უგუთოლორუს.
მუთუნ ჭაშფერ ტინტილა რდუკონ თეშ.
გითოღალირ, ელევენდი კათას უჩქჷ თაშ.
ლუდუკიქ მემდინესია უწის ოსურეფქინ, მუშ თუნთიჯგურა ხელეფი გადაჯვარო ქოგირაგუ კიდირშა დო უკულ მონკას, ბირცხეფით გიმე ქოდოუჭყჷ მუკოქვენჯის გიმოზინდუა.
- დიდუუუუუუ, ჩქიმ ლუდუკიიიიი-ავა დო, თელ ბაზარს ქოდოუზარზალუ მაგულქ.
კიჟინჷ დო ღიუ, ღიუ დო კიჟინჷ.
ართ ხეს ბირგულშა იტკატკუანდჷ დო მაჟირათ ოწოხოლე აწოდგუმილ ნეძით მოფშა ტაბაკის ამარგენდჷ, ვ’ეგნომციასიავა დო.
ათაშ რკიუ დო დოპანჯჷ ქიანა.
ქოგიშაყარუ მებაზარე ოსურეფი. ცალ ხე წელშა გილუძუდეს, მაჟირა ღვანწკიშა მიკუფორუდეს დო მუთუნ თეატრიშ დუნაგურეფცალო ართბორჯულო უკვანწუანდეს დუდეფსინ ფერი.
ქ’ალაბიჯეს ოსურეფქ მაგულს მელე-მოლე დო გეიოდგინეს. მერკიანდჷ ლუდუკიშ ღურათ ხუჯგილასოფილ მაგული დო მუშ ალმახვენჯის უჩინანდჷ, ვითოჟირ კილო ნეძი გილამიძუნია თექ, ეჩ მანათიშ დოხო ვა მეჩავა მითინს.
ლუდუკიშ ქომოლსქუა, ბაჩა ჭყონია შურეკოხოხილ ბაბამუში რდჷ. აკა თენა ქოუღოლამუდჷ უჸვაიჭარე ლუდუკის მიკმალ-მუკმალს მუშ დუც გაშინანდუნ ფერი. თენა ხოლო აკაბურცხა, გოჭიჭინაფილი, ჸვა დო ღვა ფერწოშ გუნახოხაშა მოუგენდჷ. ბორჯიშ მალობას კინოსქილადირ რდჷ, დო მუჯგურა ბჟოუ კათაშა გეუძუდჷ პატი. სოთინ მუთუნ აკობანძღილ საქვარიშ სხუნუა ქორდჷ-და, თენა მიშემარმალუდჷ ირდიხას. სოთინ მითინს გოლახუნდეს, დოჭკირუნდეს დო დოცაფულანდეს-და, თე საქვარწკუმა ბაჩას მიშნუანდეს ხეთე. არამხუტუშ ჯოხო აფუდჷ გოლაფირი დო ვარინ, მიკაჯინიკონ კვაკვილამ ლაკვიშ გუნახვატა გოძღოძღოს ქოგუდჷ. კაჭა კუჩხეფი, ოქოსალიშ ღერიშ მაჭიფა ჸვინგიშა გეჸონილ ელა-გელა დუდი, ნაჭვემერ აძმახიშორო ლანდღვირ თოლეფი, თხითხჷ, თხითხჷ, გვერიშმუჸიშფერ ლერჩქვეფს გ’ანჯანდუნ, დობერს, გუტა კაკაჩიაშ ნოხორის გოჸუნსინ თი მითაჟამიშ ჸორადილ ღობერცალო ვიშო-აშო გინოზირილ, გიშატახილ დო სიჸვინთელეშ გიშაღანჯილ კიბირეფი გიშაძირედჷ.
უჩა მუკოქვეჯნიშა გეუძუდჷ ფარსაკ პატი. ართ სპორტულ ძიქვა უღუდჷ, თის ქომიდვანდჷ, უჩა ფერს დო თურქიშ იანიჩარცალო გაფართხუდჷ ნაეკონჷ ჯანჯუხაცალო გოგიროხილ, ჭიფე კუჩხეფს. ჟი უჩა, კუნტხახეფორჩამ მუკოქვენჯის ქ’იმკიძღაკუანდჷ დო ჸვინგის ჭარჭულია უსქუდარი გითაკირუდჷ მითაჟამიშ პიონერცალო. ჩე წინეკეფი მაძუდჷ დო რწკინუნდუნ ფერი წვანდამი, უჩა მადვალარეფი მადაცუდჷ კუჩხიშა. ჩხანაშ ოთოლე დუდშა ამუპონუდჷ დო მუთუნ პაპაცალო კირიალერსას უკიონტუანდჷ დღაშ დო სერით. დოხუნელ ვარდა გერინელ ბაჩა მითინს ვა შუდჷ, – ოსოგოთე ჸუცუდჷ მანძგუმელა ალაქვაშორო.
ლუდუკიშ ღურაშ ამბე მეუღესინ, სარა ლომჯარიაშ ნობუტკის გითოხედჷ.
გითოხედჷ ვარ, გითოჸუცუდჷ დო გაზეთიშ ნოსოფის მიშაკირილ თუხის უფურკუანდჷ.
ვართ გერინელო დო ვართ დონჯირელო გოზინდილ კოჩი ვა მილენტირედუნ ფერი ნობუტკიშა ოთხი ყორყელს უსქუდარ გითოკირილ წვანდამჩაფულამ კოჩიქ გამნაჩაკუ.
წყათილ გითოჯინა უღუდეს.
- თუხიშ ოფუთქაფალო ვა გიღუნია ჯიმა საქვარი – უწის ბაჩას.
- მუ რე ჯიმალეფი, ჯოღორეფქ გიმანთხესიაო – თქუ ბაჩაქ დო ხეშქაგურშა ქაშეჭუ ერზამილ თუხიშ ტარი.
- ვარ ჯიმა, ლუდუკი ქოდომიტუესია.
თეშ რაგადი დო გოჸელენუ ბაჩაქ, ნოჸორს მილახვილირ კუმა დო ლეპა მაგინაფალეფს ჩხვინდი დო პიჯის ქოგუზიონთუ დო ნობუტკიშე გეგმასოფჷ.
ნობუტკი ჸუდეწკუმა ხოლოს უღუდჷ დო რულაიათ ინტჷ ღურელ ბაბაშ ოძირაფუშა.
ლუდუკის ართ მუჯგურა და უჸუნდჷ, ნოღას გათხილი. გონელ ბერსქუას ეკუხედჷ, ქულა მექობალეშ ბოშის. გონელიშ მუმა, ანტიფო ბერსქუა ქართახან კოჩი ჸოფე, ართ სუმშა ქორდჷ კომუნისტეფიშ ბორჯის დუნახუნა, ფაფრიკაშე მინ ჩაიშ დო მინ ანგურაშ ხირუაშ გეშა, მარა კოჩიშ მორთამუა ხოლო ახერხანდჷ: მინ ნინათ დო მინ ფარათ; დო თეშ გეშა ირო გითმოუღუდჷ დუდი ოხვილაშეშე. ეკონიას გითორთუნ, მუთუნქ ვა დაასქიდჷ, ჯოღორიშ ოჭკომალო ქ’იმწოსქიდჷ კოჩი დო ღორონთიშე გოჭყოლადირქ, მინ სხულს ელაბუდჷ დო მინ სხულიშ ჭორთისინ თეშ გინირთჷ. შქირენა აფუდჷ მახორობაშა აშაკათაფილ დო მუდგა რდუნ კვარზალ გორუკო ოკონ თეშ, ართ მუჯგურა ქვირთუქ ქ’ალარაგადუ – ონშა მიდაფრთათია. ურიეფს იუგოსლავიაშე ოსურკათაშ კურთეფი გილუღუნანია, გეპჭოფათ დ ზუგიც გეგმოფჩათია. ეჸ, გვალო დიფხორუქია მა ასევა დო, ქ’ალათხოზჷ თეს ანტიფოქ. ონს, შარაშ მელე გინმიშუნ თეშ, ჸაიდა დაცაფიავა დო მიდგა რენ გობრანგილ რაჭველქ ვილიქსით ქ’არაგჷ დო კვინჭიხე მეტახჷ ვიშო. იჸუ ზიმოთიქ, რკიუ ანტიფოქ, ქ’იმთგოჸორიდანქია ოხვილაშეს, მარა ჭკვერქ იჸუ რაჭველქ. – მავა ფურნეშ ხელუა მიჩქუნია დო გოკონდა ფარას ქომერჩანქ დო ქოდერჩქალია, გოკონდა ართ ჯგირ ფურნეს ქ’ენოგიგვახუანქია ოზეშა. ვა რდჷ ანტიფო გვალო გილარდე კოჩი დო გური გოუჩუნ, ქოღირუდჷ მუშ ბჟღირაფილ კვინჭიხე ტახუაშა. თაშნე გინირთჷ ანტიფო ბერსქუაქ მექობალეთ. კოოპერატივი გონწყჷ დო ონახვალ ფუჩხათ გომბარილ ანგურაშ ქობალიშ გიმოჩამათ გვალო პელეტი მახორობა გაგმანწყუ. მუშ ლოდორი სქუა ხოლო ინსტიტუტის ქ’იმშაპონჷ დო ქ’აგურუ.
ლოდორია ქორდჷ, მარა გლახა გურიშ კოჩი ვ’ერაგადედჷ გონელშა. ზირტიკია ბოში რდჷ, ბულვარს ძღაბეფიშ ეკობუძოლინშა დო ღვინიშ შუმაშა გეუძუდჷ პატი; სქან ურცხო ნინეფი შურო ვა ულუანდჷ სარხოს, მარა ეჩემეს ანტიფო დო ვენერაქინ, ვა დაასქიდჷ შხვა შარაქ დო ქართის აჸუ მითაბიჯინალქ ხუთ კვარკვალია წანას. თაქ გეჩინებაფუ ჟიჟნო: ლუდუკიშ და. გონელი ვერდეხი ბოში რდჷ, ჩენჯაჯგურა ენწკარილიი, თიშ ტკვაჩილ თუმა ხვალე ქოღირუდჷ ართ ძღაბიშ ჭყუდაშა. ჟიჟნო ხოლო ვა რდჷ გვალო ჩუვანიშ დინაკირალი, მუდგა ფარფაშია ძღაბი ქორდუნ, გონელჯგურა ბოშეფი იშენ ჭკიდის ვ’ეგლუტახუნდეს. მარა, ჟიჟნოქ თეშ გაგმანწყუ, ნამდა გილატახუა ვარ, ამდღა ჩილ დო ქომონჯი რენა დო ჭკიდი მაკორინენან, გონელი ტატურანს.
ჟიჟნო აკა ცირასქუა უჸუნდეს გუგუ დო ქიჸონიას დო ირფელს თის მუკმაჭაბუანდეს, ფირფიშანდეს დო აღორონთენდეს. თაშნე ვიშ ქ’აშაჭყორდეს ლუდუკიქ. ჟიჟნო ოცხვირინანდჷ, ჩხეშა თის ვ’ემკოდგუდჷ დო კიდირი. ჭყიშიშ კარეს თხუმუშ ჭორთეფი ათოუპონიკონ თეშ გეუბიჯუდჷ ფიცარიაჯგურა ტანი ჩხარკალია ბორკეფშა. გინძე კისერი აშოუდგუდჷ გიმობჟღირაფილ ხუჯეფშა დო დუდი ეშე ურიჸანდჷ ირო. სქვამი თოლეფი ალარსხუდჷ, მაჯერღვიაშფერი. წარეფი ჭიფე უღუდჷ დო მუთუნ ლანდარცალო გინოზინდილი. ლერჩქვეფი თხითხჷ უღუდჷ დო ჭიფე, ფერგინოლაფირი, დახე კობუ ატამაშ წკაშფერი, მარა კიბირეფი მილოურანწკუდჷ მუთუნ არღუმიშ სქერესქენცალო დო გიძიცანდუნ, ელ-მოლს ბჟათუნდჷ; სოთინ მუთუნ ნარკი ქოუღუდჷ-და, ედომუშამო კინაფორანდჷ მერქაშ მამალას.
ვითობრუო წანა მუჭო გასურჷ დო ქართიშა ქოუდაცეს დუდი. ურცხო ნინეფიშ ინსტიტუტშა. თაქ რდჷ გონელს აუხვადუნ. გურშა ქ’ალუოლჷ ვეწერია ბოშიქ დო კეკიშ კეკო გეკლაჩხირკუ თიშ კინოხი დო ინოხი. თის ხოლო ქოგოუჩჷ გური, გონელი ბედერია ბოში რდუნ დო გვალო ეფას მორხინჷ მუშობიეთ – დუდი ქოუჸოროფუ, გვალო გაბორჷ დო თი ზჷმაშა ქომიჸონჷ, ართ ღორონთიშ დღას მეუკინჷ გონელქ დო ვიშ გეკლაჭოფაფუ დუდი სარაქონს, მუშ ჯიჯიშ ჸუდეს. ართ მარაშა უძირაფუშ ოძირაფჷ გაგმუნწყუ ანტიფოქ, საღორონთო დიარა დო თაშნე დებენჷ გონელ დო ჟიჟნოშ ყებურქ.
გონელს აბარწაშა აწოუბიზანდჷ მუშ ქორსა ქვარა, ოზეს მანქანაქ ადირთუნ. ფუშაფით გეკოროფჷ ხე დო კუჩხი დო ჩაკაფ-ჩაკაფიავა დო კარმინალშა მიდაჩაკუ. მანქანაშე ლუდუკიშ მეძობელქ გეგთაჭოფუ დუდი, რემა ხვინგიაქ. მუთუნ ნალახა ბაღანაშორო მიანჭჷ გონელს დო თოლშა ვ’ენუჯინუნ თეშ ქომიოსვასვალა: ოსურეფს ქოდუძახია ჟიჟნოშ დამარგებელო, ლუდუკი რენია დინაფილი.
რკინაშ სიმეტის ქ’იგლაშქჷ გონელქ ხე დო თოლ დო პიჯქ აკა მენტის დამუნჷ ვიშო. წარქ ლაჸაფი ქოდოუჭყჷ, ღვაქ გამბარჷ დო ცანცალით ქ’ათაბიჯჷ თოლს, უკულ თოლქ გიმე გეგლეწონჷ დო ჩილამურქ ქ’ალაჸუნჷ. მარძგვან ხე კოპეჭიაშა ქ’იმნიდჷ დო მონკათ გეგმანთირჷ ჸვაშახ.
ართ ვითოხუთ მეტრაშ მელე ოსურეფი გილაქუქუდეს დო ქოდუძახჷ თინეფს. გაკუსხუნჷ ამბე დო ქაგინაფეთია ჟიჟნოსია უწუ. მუქ შარას ქ’იგლასქიდჷ, პაპროზის ქომოუნტუ დო ტორონჯიშკუდელიშფერი ფურკი ცას ქოუკუმუ.
ოსურეფიშ მინულა დო ართ-ჟირ წუნშა ჸუდეშე ვუუუ-ვა დო კიჟინიშ ხონარქ გიმილჷ დო უკულ ქ’ინოლჷ, გვერიშ ნაშქვიდეფი ჟვაბუშ უჭყანიე ყიაფის ქ’აგურჷ. ყაზაყეფქ ჸუდეშა მინილეს. ჟიჟნო ხვისტას გილახედჷ, მელე-მოლე ოსურეფს ხუჯი უმარგუდეს დო სოდგა რდუუნ ხორხოტაშ კუნთხუშე ეშმარკიანდჷ ჸვიუ, ჸვიუვა დო. გონელქ ქომერთჷ დო, – ბოშ გიმილი აბარწაშა დო ქ’ეშიწამე, კათას ქ’აგინაფე, გიაძირენანიავაო, – უწუ. თეშ რაგადი დო მუთუნ პროჟექტორცალო გამწარზჷ თოლეფი ჟიჟნოქ, მუშ ტიშ ტყებჯგურა ლერჩქვეფი გაკოხუჭჷ დო ქომეუთირსინუ ქომონჯის: შქაგურ ნოღას აშვოხორანთ დო თი ბორჯი რენიაო ამდღა, ქიანას გინოკიჟინუნდესიავან. ონჯღორე რენია, ოძიცეთ ვა ვუბაღუთია მეძობელეფს.
ლევთერ კეიდიაშ შოშეს გილახორანდეს ენეფი, ბულვარიშ მანგას.
მეძობელეფი დინიგვართუდეს ლუდუკიშ მახორობას.
მინ ღობერს გითმოკირუნდჷ, მინ აბარწას ბორბოლიაშ ბონდღის გიწმოფართხუნდჷ ოქოსალით, მინ ტყას პუტორუნდჷ კარმინალს, მინ შარას გილმახუშუნდჷ, მინ ფარდას მიკმაბუნუადჷ ღურელიშ ოთახის.
უმენტაშ ანგაროს წიმორდჷ. საოშოშ შუკოჩიას, 96 წანერ ლაუ ვართაგას ქ’უმწუხუნუდჷ შქაოზეშა, გაზეთიშ მეკირილ ჯვემა მულოუმპალუდჷ ნოჸორშა დო ბირგულშა ხეშ ტკატკაფით იჩიებუდჷ მუდგა რდუნ სარიკოს. უსაქვარე კათა თეს გოშაყარუდჷ.
- ბოში, ლუდუკიშ ბაბა, ჩხონაფილ გუგუ დო მა ბაღანობაშე მაჸალეფი ვორდით – ჭყვარტალანდჷ კიბირეხილ ხუგეგი – ჟირ წანათ მიუნჩანდჷ გუგუ, მარა იშენ წორო იბრდუდით. ათაჸურე, ინგირპიც, ჩაკა რევიას შინკა უჩანდჷ, ხო-ხო-ხო-ხო მუ ქომაფუნა ნახირა! სანწალე რდჷ გუგუ. ართ მიშულას სუმ შინკას იხირდჷ ი შურწაულირი! ჸახა-ჸახა-ხა! მარა ხუჯი გეგლმოსოფჷ უბორჯეთ, – ათაქ დუც გილუკიონტუ ბადიდიქ დო ბირგულშა ხე ქ’იტკატკჷ. – უკულნე, გამწიბრდითინ, ათაჸურე, ლევაშ დიკოხონი ჯოხოდჷ თიწკუმა, ჩაიშ ფაფრიკა ქოდარსხის დო ხუთ ბინა ქ’ალუდგეს თის. თე ბინეფს კრასნოდარშე მოჸონაფილ რუსეფი ქ’უმლარინეს. ჸოხოხო! მუ გუმაშინე წიე! – ქოდიჩარხალუ ლაუქ – თითო ბოთილ ონტკას მიდებღანდით მა დო გუგუ დო ბჟამორინელშახ აშვაქვანთუდით რუსიშ ჩხეშაფართო ოსურეფს! ჸოხოხო! შურს ტენდეს გუგუშენ, არძა თის გითაღურჯოლუდჷ ყორყელს. უკულ სოჩა დო რასტოვშა მუსხი ქოვორეთ გილნახარხალინა ჩქიმ გაზიკიათ! მანდარნა დო ლიმონი გილამინთირუდეს. ეთექ რდჷ ოთოფურე ქორდჷ-და! ართ ჩახვია ლიმონშა მუდგა ჟინოსქუაშ ჩილს მიკიმარდიელუანდი. ჸა, დიდაშმაჸილარი, მუ ამბე რდჷ დო მუ ვეწე ბოშეფი ვორდით ჟირხოლო! – თაქ ხვალუაქ გეუოლჷ ლაუს. – აბა, ამდღარ რინა რენო რინა? კალოშკიშა წყარი მითმაკათუ დო ჩქიმ პენსია ახალ კალოშკის ვარ კალოშკიშ დინარჩაფალს ვა უბაღჷ. ჸჷხთფუუ!-ვა დო ლაუქ ხორხოტას ქოდოუთხირთხინუ. ჭახანს უკიონტუ, უქანჩალუ. უკულ ჭყანა აკიკოროფჷ დო ვაიდა ფუჟღაფიავა დო ჩხოუშ ოლანჯგურა ხვალ ქოდაფაშქუ ხასილას.
- შურო ვა გუდჷ ლუდუკი გუგუს. ბერწკინდე ბოში რდჷ, თეშ შურიშქალს ვა გეგონენდი. გილასვასვანდჷ თაქ დო თიშ გოჭყორილ კოჩი ვა ფშჷ მა! მარე, ვა რე გუგუ მართალი, – ათაქ ხონარს მოუშქვჷ ლაუქ. – ჟიჟნო ორანდჷ ლუდუკის ირო, დო თენა გუგუ დო ქიჸონიაშ გეშა რდჷ ირფელი. დიღალჷ კოჩქ, დეჩიჩუ დო ქ’აშმოდინეს ხეს.
- დიდუუუ ჯიმააა! – ქომიორკიუ ჟიჟნოქ კარმინალს დო ორნა ქ’ენიჸოთჷ ლაუქ. – სად ხარ ჩემო ძამია? ვა დოფხვადუქო? ჩემი ლამაზი ლუდუკიიი! – გემნოღეჟელუ ჯიმაღურელქ დო ღურელდასვაჯნაფურშა ქოგიოთინჷ. ხასილას ოსურეფი ელაჸუნდეს, შქვიდაფილ ჸუფუ-ჸუფუშ რაგადით. უკახალე გონელი ეკოჸუნდჷ, მუშ ჟირ ქომოლსქუა დო მეძობელ ყაზაყეფწკუმა ართო. გონელიშ ქომოლსქუალეფი მუმაწკუმა ართო ინგარდეს დო ქეთელანდეს, ყორყელს ასქუდეს ჩილამური. მაგულქ მუჭო ქოძირჷ თენეფი მიშესინ, გამწოდირთჷ, ხელეფი გურშა ქ’იმნინწკარჷ, უკულ ლუდუკი გილასვანჯუდუნ თი ხვისტს ქოგოდჷ მელე-მოლე, კუჩხი დიხას ქოგიაშქვჷ, დუც დუკიონტუ დო ქომიაჸუნჷ:
- ვო ლუდუკიიიი, სი უჸვაიჭარე. გედი დო ქ’აწაზადი სქან დას! სქან ართკაკალია დააააას წიეეეე! გედი დო ქ’ახუტოლი სქან სინჯას დო სქან დასქუალეფს, წიეეე! მუჭო ნოჸოროფუეთ ვა’რწყექო წიეეეე?!
თეშვანობას შემაწამაფალეფქ ხოლო გემნორთეს დო მელე – მაგული დო მოლე – ჟიჟნოქ გარჩქინეს ღეჟელი:
- ჩქიმ არამხუტუჯგურა ქომოონჯიიიი!
- ჩემი ცისფერთვალება ძმააა!
- ჩქიმ ხუჯიშ გილმასოფალ ლუდუკი, ნანაააა!
- ჩემი ბრგე და ლამაზიიი!
- ჩქიმ სახელუან დო გიშარჩქინელ ლუდუკი ნანაააა!
- ჩემი სოფლის თვალი და სანათესაოს მარგალიტი ძმაააა!
კუნთხუს ქიცათ გოჯვარჯვილ დედიბეფი კინოხედეს დო გურმოულირო დინაჯინედეს ლუდუკიშ კაბამ წირსფალს, მუდგა რდუნ სამაზაკვალოს ფუცქინუნდეს. ჟიჟნოშ მოჸვენჯი ოსურეფი მაჟირა განშე ხედეს დო ქირჯგურა თოლეფით წონუნდეს დო ზიმუნდეს გონწოლირ ფარდეფს, ოღაფულამიკოციმილ კარეფს, მითაჟამიშ ბონდღამ ლუსტრას დო ჭვემაშ გოჸვინთელერ კიდალას. ბაჩა აბარწას აწოქუქუდჷ, ჩხომჯგურა თოლეფით ჰორიზონტის მუკოჭოფილ ართ ჭურჭულს გახვანჯგალუდჷ დო ოთხხოლო კითით ჩხვინდიშა იღვირთუანდჷ გითოჸუნელო.
ამშვი შარააკართუშ დუც გიოხორანდჷ ლუდუკ ჭყონია. ჸუდე ძალამ ბარციც დიხაშა გილოუდგუდჷ. თე აკანშე ამშვიხოლო შარა ხეშქაგურშორო მორჩქუდჷ დო შარაშ მელე განობათ. მიშჷ კათა შარას, მიღვარღვუდეს, მანჭუაფუდეს ლუდუკიშ მახორობაშა. მინს ჭუა დო წყუნა მოუღუდჷ გურით, მინ ჩოლერო მიშჷ, უკახალე ამბეშ ღალაშ იმენდით, მინს ღვინშა დო ლებიაშა მიოლუდჷ შური. მიშეს დო ხოლო ართ ხასილას მუთმოუძინანდეს თე ამშვი შარაშ ირ ქუას გეჭარილ ისტორიას.
მაინჯეთ მეძობელეფქ გაკიფართხეს დო ოჯახიქ მარაგადაფუშა გიმილჷ ხასილაშ ოთახიშა. ართ ლაგინძია სადიარო ტაბაკი უღუდეს დო თის ქ’უმკოდოხოდჷ ბრუო კოჩქ. ბაჩაქ ბუხარწკუმა ქ’იმკიჸურშჷ ნოკუხი კოკუჩცალო, მარა მუშ ჯიჯიქ გეიოდგინჷ, ანწ სი რექია თაქ დუდი დო ოდუდალეშე ქ’იმკახუნუ ტაბაკის. ბაჩას ვ’ეხუჯჷ, მინ დიამუში ქ’ინაჯინჷ, მინ ჩხვინდიშა ქომიხვატუ, იწირღოლჷ, იწირღოლჷ დო უკულ იშენით ქ’იმკაჩვაგჷ გეწურაფილ დახვენჯის.
- ასე მუ დაჩხირ მობძუნან თეს ენწყუმა ვა’კო, კოჩქ მემიდინეს დო იშა მუთუნ ვა მიხვარინე, მარა ღურელს მინჯობუა ოკო ბაბა – მუთუნ პარლამენტიშ აკოხუნას გიშმეშუკონ თეშ ქოდიჭყჷ ენვერ შეროზიაქ, მაგულიშ ჯიმაქ, მუხვიჯგურა კოჩქ. – ღურელს მინჯობუა ოკო, აბა ჩქი დობღურუთინ „საბჭო“ ვა მინგარა! ასე თის ოკო ვეცადათ, მეძობელ დო მეშარექ, კერძ-მოჯგირექ დო უჩინებუქ ჩქინ ლუდუკი ეკონია შარაშა ღრისულო ქ’აზარასინ დო თე კათას პატიცემა ოკო! შეიოწამაფუშა მოურს კოჩი დო გილანგარუშან, თინა უშუმუო ვა გიტალინე ჸუდეშა! ქოთ ბაჩას დოხვამანა დო ქოთ ლუდუკის უჩხონუანა შურს, მიაკათუ.
- ასე გაჩენდი ვიშო ღორონდგიე! – გამწალჷ მაგულქ. – მეტი ონარღებელ ვა მიღჷ ასე თე შოშეშ შუმილიეფს ვა გოვუკასე ნოჸორინ! ლუდუკის მუთუნ ვა’ხვარჷ ანწი! უჩა დიხა დო მუნტურ მიაკათუ იშ შურს! ოშუმალქ დოჸილჷ დო ოშუმალქ გომისქირუ მა ხოლო ზისხირი. შუმა დო ზიმოთიშ ამბე ვა გუმაგონათ თაქ!
ენვერქ ფსუაგილატახილ კვატაცალო მიდეჩარქალჷ განგანით დო ქო დოდოხოდჷ. შური ვა უქალჷ.
- მაგული, ვა რე ენვერი გვალო ტყურა, – რაგადის გეგშვონწყუნქიავა დო გოსვასვალუ გონელქ – თენა ჩქინ კინოხონს უღოლამუნ ფერიე დო ბღოლათ ოკო ჩქი ხოლო. გვალო ტყურელო ნოდგვე თე კოც შურიავან მუშა თქუან?
- ასე სი ქოდიჭყი! – გოკვეცჷ ჟიჟნოქ – მუს უნჩაშენქ სი შხვაშ ჸუდეს? სქან ჸუდე ვა გიბღაუნო ოუნჩაშებელო? – ქ’იგლარაგადუ ქომონჯის, მუთუნ ყაზაყიშ აკანი უკინებუნ ფერ კოჩის ეჩიებუდუკონ თეშ.
გონელს თოლქ ვა გამანგინჷ მუშ ჩილშა დო მაგულს ქ’ინაჯინჷ. მაგულქ დაჩხირჯგურა თოლეფი ქოუსინთუ დო ანწი დოსქილადირეფს ქ’იგნალინუ თოლი, მარა მითინს მუთუნ საიმენდო ვა’ხვილუ – ვარა განშე იჯინედეს, ვარა ეშე. იჯინჷ, იჯინჷ გონელქ, გიმბარჷ დო გოხორცქჷ:
- თქვა ვა ჸოფეთ კათა! დღას დღა ვა უძირჷ სარალოს დო ასე ხოლო ეკაფურტინალო გოკონა აზარათინ! ჩქიმ ბუძუხის ვა ძირუნთ თაქ ანწი! – თეშ რაგადი დო გაგმოსოფჷ. კარი ქ’ეკიტკვაჩინუ. ლუდუკის მიანჭჷ, ჸვას ხე ქოგედჷ, მაჟირა ხეთ ღურელიშ ოდუდალეშე წიმოდგუმილ ტაბაკშე ღვინით ეფშა ჭირქა გეჭოფჷ, გოჩხონუასიავა დო ქ’ეგთიგურგინუ.
მაჟირა დღაშე გორჩქინდჷ სოფინ დო კეკინქ ლუდუკიშ მახორობას. გერა ხარბედიას ქოდაკინეს ფარა დო საონგარე ხაზირუაშ აწოჯღუნა ქოდავალეს. დღაქ გიკვათჷ - საბატონშო გინოჭყორდჷ ნგარაქ. მაგულქ მუთ იჸუნ მოტირხჷ დო ნგარადღას პატიცემაშ ალობა გოჩჷ. მეძობელეფქ ქოუციის ლუდუკიშ მახორობას დო ვარვალანდუნ თეშ გინაშქვეს ჟირ დღაშა. გერა ხარბედიაქ ოთხი კოჩი ქ’ალერინუ დო ჩხომიშ, ხულიშ, ორზაშ, ჭკიდიშ, ქობალიშ, ჸვალიშ ჸიდირიშ ამბე მათუეს: ართიქ ჯიხაშკარს ქ’იშუ კაკაბჯფურა ღვინი; ჩხომი ფუთის სორგუდჷ იშენ; ჸვალი დო ჭკიდიშ ქვირი აბაშარაფეს გაგწოჸიდეს; ლეჭკერეშ მონწყილობა დარჩელშე გეკიღეს. მიდგას ოხერხუდუნ, ლუდუკიშ ჸუდეს კიდალა გაკოღაფჷ, მიდგაქ რენ გილაჸორადილ კარი გაკოჭკადჷ დო ქ’იგლაბუნუ, მიდგაქ რენ ეშალს გიშაციმილ ბირკულეფი გაკოთოლჷ დო მუშ-უშ დიხას ქ’იმშახუნუ. დო თაშნეშე, ობიშხა ონჯუას მუთუნ ჟინოსქუაშ ჸუდეს ქ’აგურჷ ლუდუკიშ ხიბორკულაქ.
ობიშხა ონჯუას ტუტუ ზარგინაშ ოხარგულ მანქანას ქოგიოსხაპჷ ოთხ კოჩქ დო ჭკუდიშ მაღალუშა მიდართეს. მეჭკუდოლი ღალიშ მელე ოხორანდჷ, ართ ქვარაგიდალ, შუმილია კოჩი რდჷ. ხეძღვინით მინილეს ჸუდეშა დო მეჭკუდოლიშ სახეხუნჯოს ქ’ადირთეს. გიჯინეს-მიჯინეს დო შურდგუმილ ვა ძირეს მითინ, ჭკუდეფიშ მულაფშა სახეხუნჯოს. მენძელიავა, ქომიორაგადუ ტუტუქ დო არძოქ ართო გოჩიჩონდეს – კუნთხუს კინოდგუმილ ეშ მადიდა ჭკუდშე ნახორხაშ გობუძღოლირ კოჩქ გეშეხირხოლჷ. ჯერღვეფშა ზისხირქ ქ’იმშაჸინეს ტუტუშ მოჸვენჯეფს. ტუტუს დიო ქ’ალაძიცინჷ, უკულ მიაკინჷ დო ხე გაგწოუღჷ მეჭკუდოლს.
- მუ რე წიე, სო რე დინოჯანუქინ? ოწმახ მითმიარჩქვანუქო სი ოშმეშმანილი, ა? – ქოდუციგანუ ტუტუქ.
- ჭკუდის დინონჯირას ხოლო რჩქინა ოკო ტუტუ! – ქოდიჭყჷ გითოჸუნელო მეჭკუდოლქ – დო მერჩქვანა. ეთი ჭკუდი ვითოხუთ წანაშ წოხლე პჭკადი დო თექ დინვოჯანუქ უმენტაშო. ოჭიში ქომევურჩქვანე ჭკუდიშ ფიცარს. მანგიორ, დობღურუქინ უმოს გემუან დინასვანჯაფალ იპუაფუქ.
- ღორონთ გირსხას ღურაშე ბოშ, სონ სქან ღურა რე დიო? ვარა კოჩი დოღურუნ ის მუშოთ ოკო უკულ ჭკუდიშ მერჩქვანა? – ტუტუქ ღვინი ქოგეუბჷ მეჭკუდოლს დო ჭირქა ქოდაკინუ.
- კოჩი დოღურუნ, ხვისტას ეფი გილასვანჯაფალიე, დუგაჸუნუ. მარა ჭკუდიშ მოღალას გექუალებჷ, მინ ხეს ქ’ათიჸუნუანს კვარჩხიშე, მინ კუჩხის. ოხეცჷ ჭკუდი. უჩქჷ თენა მუშ ეკონია დო ირიათონ დანჯირალიენ დო ოხეცჷ, ურჩენს. უკულ მითმიარჩქვანუ დო დინისვისვინანს თექ. მა დუდშე მითმუვარჩქვანუქ. ბრელს ვა უღჷ ეჯგურა კვარზალი – მინს ჭკუდიშ ხელუა ვა უჩქჷ დო მინს ოშქურჷ.
- ჸოხ! სარიკო კოჩი ქორექ სი იშენ! ღურელ მუს იგინანს? ქ’ინარაგვე ჭუბურიშ ჯგირო აკოსქვილ ჭკუდის დო გეთუ!
- ხჷხჷხ, - გაძიცინჷ მეჭკუდოლს. – მა ამდღარშახ ვა გუმაგინჷ მუშენ გიმაბჷ კათა ჭუბურიშ, წიფურიშ დო გიგიბიშ ჭკუდისინ. ჯგირ მეჯინა უღუნია! ბოშ, ღურელს ეჩ ტკუშ გიმე ქ’იმთასაბაკანქ დო მუს გორგჷ ჭკუდიშ მეჯინა? მი ძირუნს დო მიწონუანს, ხვატარიო? ჭუბური დო გიგიბიშ მეტი მუ უჩანდჷ ჩქინ კინოხონს, მარა დოლმახორეშე დოჭყაფილ ჟინოსქუათ თებული თხუმუშ ჭკუდის აკმოუჭკადუნდეს არძასინ, თენა მუშენ რდჷ გიჩქუნ-და? წყარამ დიხა რე ჩქინწკუმა დო თხუმუ ხოლო წყარწკუმა მაჸალენს, სქირუო ჩუანს ღურელს. თხუმუშ ფურცელს ლაბანი მიშადგჷ დო თიშენ ათოურჩანდეს დო ალოურჩანდეს ჭკუდის თხუმუშ ნოჸელეფს!
მარა, მა პკითხენქ-და, სიბორუე რე თენა ირფელი. სასაფულა ხოლო სიბორუე რე, ჭკუდი ხოლო. თი ჭკუდის ხო დოქერქუნს ხვატარი იშენით? უკულ ღურელშა გინილენს დო იშენ ოჭკომუნს. იწკუმა მუშოთ მოკონა ჭკუდი? ის ხო ვა ათხილე ღურელი ჸორადუაშე? ღურელი იშენ ჸორდუ, მუ ამდღა მუ ჭუმან, დო წირსფალი ვართ ჭკუდამო ძირუნს თეს დო ვართ უჭკუდელო. მუშოთ მოკონა იწკუმა? დუდიშ კათა ვორეთ არძა, ეგოისტეფი დო თიშენ. კინოხონი ღურუ დო გიგიბიშ გოჭახნაკელ ჭკუდის დინმუვოსვანჯუანთინ, თეთ გეჸვენჯის ვოძირათ, მა დობღურუქინ თაშნე პატი ოკო ქოფცენია. ღორონც დოუჭყუ ჭკუდშა დო საფულაშ ქუაშა გერსხილ გოშინა! კოჩიშ გოშინა კოჩიშ გურს დინითაკარუდას ოკო, ვარა, ქუაშ მიკოჭარუაშა ქომეურს გოშინა დო ვაგოშინაშ საქვარინ, ეთექ წაულირიე ირფელი.
ტუტუს ვა არჩქილედჷ მეჭკუდოლიშ ფილოსოფია დო იმნჭუათია, ზოჯჷ. ხოლო გეგლეხვამეს დო ლუდუკშო გახაზირებულ გიგიბიშ ჭკუდი მანქანაშა მიდეღეს ორი-ორით. ტუტუქ ხე გაგწოუღჷ მეჭკუდოლს, ფარა ქოდაკინუ დო რულს ქ’იმკუდოხოდჷ. მანქანა გეიორთინუ დო ჭე წიმიკინუნ, უკახალე ქ’ეკაჯინჷ ჸუდეშა მინმალჷ მეჭკუდოლს დო ქომიობურდღინჷ:
- კოჩიშ საქვარი ვა რე თე ჭკუდიშ ხელუა. აჸ, ქ’არწყექო მუ დო მუს ჩვაგალანს ე უჸვაიჭარენ? მუდა ანთას ჭკუდი ქ’აჸი ნაჭკადა დო თიდა კოჩიშ შური გუგარსიოლუნ, გეხანგებუქ, მორო მუ იჸი.
ჭკუდიშ მინოღალას მუჭოთ წესიე დო ადათინ, გორკიეს დო გოწკუმინეს ოსურეფქ. უღვარღვალუეს ჩხე ჩილამურს დო დერჩქალესინ ყაზაყეფს ქოდუძახეს. მაგულქ სუმ ძიქვა, ჟირ ჩაფულა დო ართ ზოთონჯიშ გინაქუნალი გაგმარულუ, ბუკულეფეციმილი. მეტი მუთუნ ვა ნოღვედჷ უჸვაიჭარე ლუდუკის. მუშ დღა დო მონჭაფილს ბირგულს გეჭელ ძიქვათ დო ნარჩაგითოლაფირ ჩაფულათ გილაბარდღანდჷ, დიარა დო ონგარშა ვ’ეგნიშჷ თეშ გეშა დო შური ოლუდჷ აკა ხე მუკოქვენჯიშა. ოზნახუდჷ მინ ოსურს დო მინ დას, მარა ლუდუკიშო მის ჩოდუდჷ. მანგიორ, დოღურუნ ჟირხოლოქ ქომიჩომილუ დო სასინჯალოთ გახაზირებულჯგურა დინოსვანჯუდჷ ასე ლუდუკი, ახალ ძიქვა დო კოსტუმს გიმონწყილი, კუჩხიშა ხოლო ვარვალანდუნ ფერი ჩაფულა მაძუდჷ.
ჭკუდის დინორჩაფილ ნოჭკერი გოხირიტეს დო ბარგეფი ქ’ინაგუჯეს თექ. მაგულქ კინ გემნირულჷ ლუდუკიშ ოთახშა დო ტკუშ მაფსქა სურათეფიშ ტკვაჩუა გეგმიღჷ. არძა ღურელეფიშ სურათეფ რდჷ, ლუდუკიშ კინოხონეფიშ. უჸორდუა თენეფი ფარსაკო დო თითო-თითოთ დინმუჸუნუანდჷ სქელ ქარღადშა გებეშთილ ოშწანერ სურათეფს, ნამუსით, მინს ღართი დო კაბამ ლუდუკიშ პაპუ გეხანტუდჷ, მინს ჩონგურამ ლუდუკიშ ტატი დო ვარდა ბაშლაყით პიჯეკირილ მიდგა რდუნ ლუდუკიშ კინოხონი. ართ ფოტოს ცხენენჯი რდჷ გებეშტილი, ანჯარიშ დორშვილი, ფრიმულამ ყაზაყი. ბაჩაქ აკა წუნსიავა დო ფოტო მუშ ჯიმაკათას გაგმურულაფუ:
- ათენა ჩქიმ პაპუშ, გუთაშ ჯიმა ჸოფე, რურუ ჭყონია. აბრაგო რდჷ ტყაშა ულირი დო ოთხონეჩ კოჩი ჸოფჷ ნაოფჷ ნავილა. აფაქია ჟინოსქუაშა ოსური დო ცირასქუა ჸოფჷ მიდნაღელ დო ნაბახა. მა მიგურუანა ნერით, ხო ქომობგენს?
ხეშე ხეშა გინმიშჷ ფოტო. უკულ ბაჩაქ მიარე ხანს ენირზჷ მაგულს, ათე ართი სურათის ქოდპიტალენქიავა დო ქოდიჸუნუ.
მაგულქ ხოლო გემნირაჸვალჷ ოთახშა დო ართ კირუა რვეულეფიშ ტკვაჩუა გეგმანთირჷ. ლუდუკი ჭე ნაკითხირა კოჩი რდჷ, პოეზია უჸორდჷ ფარსაკო დო მუ ხოლო ჭარუნდჷ ლერსეფს. ამშვი დო ვარა შქვით რვეული გოწკიპატელ აფუდჷ მუშ ნაჭარათ. მაგულქ ანგარებულო ქ’ენუჸუნუ თენეფი ხოლო, უჸორდუა ჩხონაფილს დო თექ ეწერგებუნია.
ჭკუდიშა დინოსვანჯაფა ბორჯის ქოუციის ყაზაყეფქ, მიოკიდირალ აბანქ ვა დოსქიდჷ ლუდუკიშ ხე დო კუჩხის, ირკოჩი დუც გიმმირჩქინანდჷ. მუთ იჸუნ ჟირქ დოუბაღჷ დო ქ’ენასვანჯეს. ხე დო კუჩხი გოუთინეს, სასურდი ქ’უმნაქუნეს. უკულ ელაჯინესინ დუდქ აჸუ დაბალქ. კინ მაგულქ დოგორჷ კვარზალი - ლუდუკიშ ბიბლია გეგმარულაფუ, ტკუშ მაფსქა წინგი, გონოშქერელი დო გოზანთილი. მიდგა დუდშა ათმოუდვანდუნ თიქ გეგნოფაჩჷ დო გესორჷ: 1850-შ გიშნაშქუმელ წინგი რდჷ! იტალიურ ნახანტეფით მოფირფიშელი. ქ’ელარაგადუ მაგულს, ვა გოუტუავა თენა დიხაშა, მარა დოპანჯჷ ქიანა ლუდუკიშ ჩილქ: აბა მუშოთ მოკონია აქ, ღურელიშ რენია. თეჸურე-თაჸურე ქიცამ ოსურეფქ ხოლო გოჭკვაპალეს, ბიბლიაშ ათოდვალა დო თეშ ნთხორუა გვალო მარდი რენია ჩხონაფილშოვა დო თეთ გეთუ ზიმოთიქ – ლუდუკის 150 წანერ ორთუმელქ ქ’აშუ.
მაგულს ბაზარს სარკე, სარწყე, საპონი, ორცხონდი, ართ კირუა პაპროზი დო ჩხაჩხი, უსქუდარი ქოუჸიდირუდჷ დო ჭკუდიშა ალმოუნწკარანდჷ მუშ ხუჯიშ გილმასოფალს. უკულ ბოშეფს ალარაგადუ: მუდგა იჸინ ქომიოხირათია ოკო ღურელს საბაკუაშახ. საპონიშ ჸუნაფა ვ’ეჸინია თქუანანია დო თინა გეშუღითია.
ჭიე-ჭიეთ გიჩოლჷ ღურელიშ ოთახიქ. ოსურეფქ ფუცქინ-ფუცქინით მიდემარმალეს, ყაზაყეფქ ხოლო ხვალაფ-ხვალაფით მიდაჩაკეს. ლუდუკიშ ჸუდეშარეფქ გეციის დო ქოდინჯირეს. აბარწას ამშვი ქომოლკოჩქ ქ’აწოსქიდჷ.
- ეჸ, მუ ფქიმინათ და ასე, ვამწიპჭყათო? – გოღარღალუ მუშ როხოია ხონარით ჩაკა სიორდიაქ დო მაჸალეს ხუჯის ხე ქოტკატკჷ.
- ქ’იმწიპჭყათ ბოჲ, მორო მუშოთ ვორეთ მოულირ? – უგამჷ გუჯუ ხარჩილაქ დო ჸუდეშა გემნაჩაკუ.
თენეფი რდეს სერიშ მატახალეფი. წოხლე, ღურელს სერს უტახუნდეს მორდუკათა, შუნდეს, ჭკომუნდეს დო ლაჸაფენდეს. ოშნერ ამბეს თქუანდეს, ღურელს ოჩხონუანდეს, თინი დო ტყურაშ რაგადით, დუც თაშნე ერთუანდეს. მარა მუჭო ხანქ მიკორთუნ, თე ადათიქ ხოლო ქ’აშაშქირტჷ კათას ხეს, დო ასე კატუ დო ჯოღორქ ვა მერთასიავა დო, სერით კარი დო ოსინთას დინმოურაზანა ღურელს. ვარინ, ჯვეშეფი თქუანდეს, ღურელიშ შური სოდე მუშ ნძორი სვანჯუნ თექ გილაგანსია დო კარიშ დინოკილუა ვა შინერსია, გოკონ ჸუდეშ დო გოკონ ოზეშ. სერს ხოლო თეშენ უტახუნდეს, ღურელს მუთუნქ ვა მიოტყობუკონ.
მოლაჸაფეეფქ ტაბაკის ქოგოუდოხოდეს დო კარტი, ქარღადი დო ფანქარი ქ’იგლადვეს. ოთხი კოჩი ლაჸაფენდეს, ჟირ ალუხედჷ დო უჯინედჷ. ლაჸაფი ფარაშა რდჷ. გილმადვანდეს ტაბაკის ფარას დო ლაჸაფენდეს, ნირზენდეს, იძიცანდეს, ღირთანდეს. ლაჸაფიშ დალიას ართ კოჩი ქ’ალეხუშანდჷ ტაბაკის გილაზირილ ფარას, მუშ დადვალარს ქოდოდვანდჷ დო კინ დუდშე იჭყაფუდჷ ზიმოთი: კინ ნირზენდეს დო ღირთანდეს. ირ გვერდი საათშე ართშა ჟირ კოჩი ეთმოდირთუდჷ დო თეიშახ რანწკის დინორინელ 2 მუკმოდოხოდუდჷ. თაშნე ქოურაჸუ ღიუ-ღაუქ. ჩაკა სორდიას ფარაქ გეთუ. ხუთხოლოს გაგწესხჷ ვითით ლარი, მარა მიოდინუ დო მეტის ვა არზენდეს. ვარინ დინონთხაფილ რდჷ ლაჸაფიშ გოგინძორაფაშ კორინი გურ დო ჩხონჩხის უტკვარტკვალანდჷ. უკულ გედირთჷ, ლუდუკის ქომინადირთჷ დო უწუ: ქ’იმმესხია ფარა აკა ლაჸაფით დო დოგირთინუანქია. ჭახანს უჯინჷ ღურელშე საგამას ელუდუკონ თეშ დო უკულ აცი-ბაცით გეიოსქირუ ლუდუკის კითეფშა აშაკუჭაფილ 10 ლარი. ქომიკუდოხოდჷ ტაბაკის დო ლაჸაფი გაგინძორჷ.
მუზმა ხანს ლაჸაფენდეს დო ტაბაკის „მუ ჯგირ ხე ნოღვენია“-ვან თიშ მოხ მუთუნ ვ’ერჩქილედჷ. იგენდჷ დო ხუშანდჷ ჩაკა ფარას. ოშ მანათი გაკოშაყარუ დო კინ დინაფა ქოდაჭყჷ ვიშო. მოლაჸაფეეფქ ალოუჩეს, ონდო გვალო ვა წაგიგებუნ, დოურთინევა ღურელს მუშ ფარა, ვა შინერსია. მარა ვ’ეგლუფაჩუ ანთხებულ ჩაკაქ ჸუჯის დო მუთ ზირუნ ვიშ მიორღვჷ კინ.
ჩაკას ფარაშ დორთინაფას ალმოუჩანდესინ იზმახანს, ართ მოლაჸაფექ, ტაგუ უჩანეისქუაქ ლუდუკის ქ’ალუდოხოდჷ დო თექ ქოგეხედჷ ართ ვით წუნს. უკულ, დოფშურდი მა ბოშეფი, თოლეფქ გაკმაჭაბუავა დო ვიშ მიდაჩაკუ.
ენეფქ გაგინძორეს ლაჸაფი. შქა ლაჸაფის რდესინ თეშ ართის თოლეფქ ჸვაშა ქოუსხაპჷ დო კარტიქ გაგწოუცუ ხეშე. ღურელს ქ’იმკაჯინითიავა უწუ მაჸალეეფს. მიკაჯინეს, მარა მუთუნ ვა ძირეს. ბოში, ხვისტაშ გინაქუნალ იქანცუნიავა დო, დოპანჯჷ ქიანა. ბოშეფქ ქოგაძიცუეს, მარა შქურინაფილს ვა მეხვარჷ მუთუნქ. დოურთინევა წიე ფარავა, – უწუ ჩაკას. – ვა შინერს დო მუდგას რენ მოჩინებაფუანანია. ჩაკას გაძიცინჷ. აჸ, სი ფარა, მა მერჩანქია დო ქომეუღია უწუ დო ფარა ქ’იგლადჷ ტაბაკის. მა ვ’ევმოთინანქია დო ქომეჩია, ვა შინერსია, რაჸალანდჷ სარალო. ჩაკაქ გოჩიჩონდჷ, უკულ ქომეხვადჷ მაჸალეს დასურო ოშქურუდუნ დო გედირთჷ, ლუდუკიშ განშე მიდართჷ ფარამო. ოთხხოლო თის ეკაჯინედეს დო მუდგა რენ შქურინა არძას ელაცანცალუდჷ გურს. ჟირ ბიჯგი მეუძუდჷ ღურელშან თეშ, ჩაკაშ წოხლე, ლუდუკიშ ხვისტას გინოფორილ ორხუუშ ძგოპიქ მუთუნ შურდგუმილცალო გამწაციკინუ დუდი დო კინ ქ’აშეკიჩჷ. ჩაკაქ გიჸინჷ. ჯგირო ქოგიორსხუ თოლი ორხუუშ ძგოპის, ხო ვა მუმაძირუა, მარა გვალო თიმწკუმა კინ გეიოციკინუ ძგოპიქ დუდი დო ცანცალი ქოდაჭყჷ. თეშ ძირაფა დო ვავა ნანავა, ქომიოღვარუ ჩაკაქ, ფარა ლუდუკის ქოგაჸათჷ დო გიმალშა ირულჷ. კარგიმალს ართიანს ოღუზუდეს მოლაჸაფეეფი დო ნტინას ლამენდეს. მუთ იჸუნ გეგმინტირეს დო გეგნოღვარეს ოზე.
ოსინთაშ თუდო ტაგუ უჩანეისქუა ალაჸუცუდჷ დო ძიუთ იმარგენდჷ ძიცას, იშქვიდუდჷ დო შური ახორუდჷ. უკულ მოუზინდუ ანკესიშ ძაფის, გამოსოფჷ, დოკარკატუ, ჯიბეშა ქალედჷ დო ოჭკირაფუთ ქ’იგნათინჷ ჸუდეშა.
მაგულქ ქ’იგინჷ თინეფიშ ჩხინკოლი, ოსარეთ გეგმეგვაგვალჷ, ართ ჸონიერო ქ’ეკაჭყუ მოლაჸაფეეფს დო ჸუდე დოკილუ.
კვირკვეშ ჩხანაქ ბჟაეიოლშე გელერსიოლჷ დო გოთანაშე ქოურაჸუ ქიანას მუშ ჯღვალიკჯგურა ჩხორია. ცუნდიქ სქირაფა ქოდაჭყჷ დო დიხაქ გვარგვალი, ორქიქ ქ’უმნადჷ დიხაშ პიც. ჰეერს სინჩხექ ქ’იმშაკათჷ, წყარს ღიჟანუაქ. მაფშალიაქ, მუშ მეშულადირ ღურჭულით ქ’აგინაფუ ქიანას ბჟაშ ელოულა დო გაკურცხინუ. ოჩხოულე დო ოსქუშ კარეფქ გოღირწკინჷ, შოშეს კოჩი დო ორინჯიშ კუჩხი დო ფოლოშ ხონარქ გორჩქინდჷ. მეჸუნელო დოფორჷ განობა „მოუჭან-მოუჭან“-ქ, „ფში-ფში“-ქ, „ეინწ-ეინწ“-იქ დო „ბიო-ბიო“-ქ. ართ ოზეს კონკაქ რდუო ვარ ოწინარქ ქოდიღირწკინუ, მაჟირას ოზეშ ხიბაქ, მასუმას ბაღანეფიშ ჭიუ-ჭაუქ გორჩქინდჷ, ვიქილე ბერგი დო ქილიბიქ ქ’ახუტოლეს ართიანს, აქილე ჯოღორქ გამათხოზჷ დო გაკიჟინაფუ ღეჯეფს, მელე სხულქ ტკუტკუბურო ქოგეცუ დიხაშ გიოზირილ გურპიჯის, მოლე ოხვამეს ორეკეშიქ ქოდირანწკალუ დო გოკურცხჷ ქიანაქ, გოკურცხჷ, თოლი გალესიროტჷ დო ცა დო ბჟას საჸალე დო მარდი ართათ ქ’იმუჩინჷ.
საბატონი ოჭმარექ გოთანდჷ.
ლუდუკიშ ოზეს მერყეთ დინიფაფუდეს მოინალეეფი. გერა ხარბედია დუდენდჷ ონგარდღაშ ხაზირუას. ბაცუშ ჯინც გითორდჷ დო კათას რთუნდჷ საქვარიშ მეჯინათ. ოთხი სქვილი ბოშკოჩი აკოუკოროფუდჷ, მესაფულეეფი დი ხემანჯღვერო ართ შქახანიშ ინჟინერი ქომეურჩქინუდჷ თინეფშა. ლებიაშ მახაშალო ჟირ კოჩი რდჷ გიმორთილი. ფილავიშ ზადუა გერაშ ოსურშა დო მეძობელ ჭუტაშა რდჷ მერჩქინელი, ჭკიდის გონელიშ ფურნეშ მოხანდე ტატურანდჷ, ჩხომსით თინა ჭუნდჷ. საოშოშ ეჩი მაცირია დო მაბოშია გეგშოუგორუდჷ გერას, ორკოლ დო სენი ქოდოუკინუაფუდჷ დო ტაბაკიშ მოინალეთ ქოდოურინუაფუდჷ. სენ დო ჭირქაშ რჩხუალას მითა შქიდულენდჷ დო რუსეფი ქომუჸონაფუდეს, დღაშე ვით ლარშა.
ლუდუკიშ დო გერაშ ოზეშ შქას მინდორია აშაძუდჷ დო თაქ გოუფაჩუდეს ვერწემ შეფა. ოთხი რანწკო რდჷ ტაბაკეფი დოდგუმილი, გინძას დო ჭოთა ცელოფანი გინაქუნდჷ არძას. ართ განშე ახალეფი სენ დო ჭირქათ გუთმანწყუნდეს დო მაჟირა განშე მოინალეეფი კაკალენდეს.
გერაქ მითილჷ შეფაშა, მუშ ნაკვაჩხირჯგურა თოლეფით ქ’აჩინებაფუ ედგინა დო საქვარუაშ ბორჯი რდუნ დო ქ’ელარაგადუ:
- ჩქი დუნორთის ფშვათ.
მესაფულეეფქ ბარი, ფიარი, ბერგი დო წარკანტი ქ’იგლდვეს ხუჯიშა დო ღალიშ მელე ქ’იგნათინეს. ლებია დო ფილავიშ მახაშალეფქ დაჩხირი გაკარზეს დო ჩუვანეფი ქოგედგეს. მოინალე მაბოშიეფქ დო მაცირიეფქ ტკვარჩალით ქ’აშაყუნეს ტაბაკეფს. ფარაშ მაჭარალქ რვეული დო ფანქარი ქ’ალეკუჭუ დო მუშ მიკახუნალს ქ’უმკდოხოდჷ.
მაგულს ართ ხე ორგუალ ბარგი ქოუჸიდირუდჷ დო უჩათ გიმონწყილი ღურელს მიკოუხედჷ ასე. ჸვას თხითხჷ უჩა ქიცა კინაკირუდჷ, კილაძირაშე. ბაჩა აბარწას აწიწკუმონტუდჷ. უჩა ორწკინაია ძიქვა მაძუდჷ, უჩა კუნტახეფორჩამ მუკოქვენჯი მუკაძღაკუდჷ ჟი, გურიშ მანგას ეშ მაფშხვათ მუდგარედნ მუკოჭარუდუნ ფერი, თი ნაჭარაშ ჟი კვარკვალია სურათი მიკაბინუდჷ დო სურათშე ლუდუკი კილეღიჭინანდჷ. ჩაფულა მადრანცუდჷ ლაკიშ, ბერძემეფიშ ნიშიცალო წვანდიეშეეღულოზირი.
კათაქ მოულა ქოდაჭყჷ.
მიშეს ანდაფათ, ანდა კუნთხუშე, ანდა ხანიშ დო მეჯინაშ კათა. ოსურეფი რკიაფით დო რჩხვიაფით მინმიშეს ღურელდასვანჯაფურშა, ყაზაყეფი გოჩიკინაფილ ეკოჸუნდეს, ქუდეფს აბარწას აწოდგუმილ ტაბაკის გილმადვანდეს დო ბარჯგინაყინტაცალო მინიკორობუდეს დინოხოლე. უკულ ოსურეფი დო ყაზაყეფი გალე გიმმიშეს, აბარწას რანწკის გერინელ ძიქვამ წირსფალს ხეს გიწმოუღანდეს დო ირთუდეს: ოსურეფი კინ ოთახიშა მინიშეს დო ღურელს და მი მუჭო გიოთვალანდუნ თის ურჩქილედეს, ყაზაყეფი ანგაროშა წიმილენდეს დო დუმახუნაფალიშ მოულას უჯინედეს. დუმახუნაფალი ცექვერია კოჩი რდჷ, ხუტა ჸალიჩა, ოჭმარეშე დოშუმელედჷ დო ღაჭაჭიაცალო გან-განით გილეშჷ მორსიოლაფირი. ოხუნუანდჷ დო ეთმიოდგინანდჷ მეონგარუეფს, კინ ოხუნუანდჷ დო ეთმიოდგინანდჷ, მიშმაშუანდჷ დო მიშმაჭკომანდჷ თინეფს.
ჟიჟნო ტაბაკონიშ როკაპჯგურა მიკიწკვირინანდჷ ღურელწკუმა. კოჩის მინულას აკაშა ქომიოკუშანდჷ დო თით გათენდჷ ვიშო. ირ წუთის მუშ უკულაშ სქუას უძახუდჷ დო გითმოკითხენდჷ, ჩქიმ ალმახანდეეფქ ვა მიკორჩქინდესიავაო. სოდგა რდუნ ურცხო კათაწკუმა მუშენდჷ ჟიჟნო, ინგლისურიშ რჩქინაშ გეშა დო თინეფს რდჷ ელუდუნ.
ვითოჟირ საათი მიკულირ რდჷ ჟირ მანქანაქ გაჩენდჷ დო ურცხო კათაქ გითორთუნ. კარმინალწკუმა გიფართხეს, ჩაფულა დო ძიქვაშა ხე ქოგისვეს, თაქიან მოჸვენჯეფს მუდგა რდუნ ქ’ალაფუცქინეს დო ეყარეს. შქაოზეშა მანჭუესინ, ჟიჟნოქ გამწოდირთჷ დო ღვანწკეფშა ქ’იდაცჷ ხე:
- My brother! Stand up my brotheeeer! Look who is coming brother, look how the people respect you brotheeer! Stand up and meet them brotheeer![1] – გოკიჟინჷ ალმახანდეეფიშ ორჩქენჯ ნინაშა ჟიჟნოქ.
მეონგარუეეფქ ეჸონდეს დო უნელო შქაოზეს გაჩენდეს. ფუცქინქ გეტირხჷ თინეფ შქას. იშო-აშო იჯინედეს დო მუ ქიმინესკონ ვა უჩქუდეს. ართი ოსური, ავსტრალიარი ჯენიფერი დუც იჸვილაფუდჷ, თი კოჩი ღურელი რენია დო ვარ თელინ, ქომიწითია. ჩქინობურა მოჸვენჯი ურაგადუდჷ, ღურელ რენია. იწკუმა, გედირთი დო ქ’აწაზადიავან მუშა ურაგადუნია ჟიჟნო; ასე ვა მიღუნანია თიშ ბორჯი, მინიბლათ დო გეინწყუნქია უკულ. ვაჸ, ვა ფქიმინუნქია, ონდო მუ ამბე რე ჩქიმ დუცინ ვა მარჩქვენუნიავან. სარალო მოჸვენჯის შქაოზეს აჸუ ჯენიფერშა რგუალა დო თვალუაშ ისტორიულ ასპექტეფქ ეიონწყუმალქ. მუთ იჸუნ ქოდაჯერჷ დო ქოდიჸუნუ. ჟიჟნო კინორდჷ დო გვალო როლშა რდჷ მიშაჭკირილი:
- Hey brother, why do you keep silence? What’s up with you? Get up and meet those people, go and lay the table, show them your hospitality brotheeeer![2]ვარინ, კოჩი მაკათუდესინ, სარალო ლუდუკშა ორკოლი მუსხიშა რე დუდშა გინატახა, ყავა დო ჭაფურიათ ხოლო მიკისურებენია დო ირო ოშუმალშა ნჷმ გინჯანსია თოლი.
- ვო ლუდუკიიიი დიდაააა! ჭითა ოჯალეში გიჸორდჷ დო ხუმლა ჸვალიშ გეჸუნაფაააა! – ზულანდჷ მაგული, სპირტიშ ონტკათ ხორხოტაეკოჭვილ ლუდუკიშ ჩილი.
- როგორ ზედმიწევნით არჩევდი სიგარეტებს ჯიმა! ყველა მარკა და ყველას გემო ზეპირად იცოდი ლუდუკიიიი! – ჸურანდჷ ჯვემათ კითეფბჟღირაფილ დო ლერჩქვეფგილაჭვილ ლუდუკიშ და.
- ჩე ძიქვა გოსქვანდჷ ლუდუკიიი დო ჩე კასტუმიიი! ფრანგულ შურამია გიჸორდჷ წიეეე! – ღვარანდჷ ხარგითოსოფილ, ნარჩაგითოლაფირ დო უფი დო ბუძღუშ შურს მიშაღურელ ლუდუკიშ ოსური.
- ჩემი გამოჩენილი და თვალნათელი ძმააა! ჩემი საამაყო, ჩემი მარგალიტი და ოქროსთვალიიიი! – წიანდჷ „საონჯღორო“ ჯიმაშ ირდიხას კინმაფორალ და.
რკიანდეს.
წიანდეს,
თვალუნდეს,
ირგუნდეს
დო აღორონთენდეს შურდგუმას ღორონთშე გოჭყოლადირ ლუდუკის.
გერა ხარბედია ჩერიაცალო იკიონტუდჷ, ვა ჩენდუდჷ. ამარდე მესაფულეეფს ქ’იმნადირთჷ დო გობრანგილეფი ქ’ალახვილუ ლაკაციაშ ოროს. ლუდუკი თეშით კითის ვ’ელარჩქუდჷ დო სასაფულა თიშ მაკუნტა დო თიშ მაჭიჭა გოუჭკირუდეს, ჸორჭუკი ვ’ენინტირედჷ მოპუროხილო. გოჸელენუ დო ქოგიორზჷ მესაფულეეფს, ჟირ ჭყინტჷ მანთხორალი პაღურით გენორაჸჷ დო ართ საათშა ნთხორილ გაფუდან ვარა კილეშ განწყუმჷ დო მაჟარნეჩას ხორციშ ნსვილუა მინი ქ’უდგოსქიდუნანია, დოუზუკოლჷ. უკულ შეფაშა გემშერულჷ დო ოლაფარეს ელანთხაფილი, შუმილ ხუტა ჸალიჩა გოთირუ. მოინალეეფს გოუძიცუ, ლებიაშ მახაშალეფს სალამი ქომეჩჷ დო ფილავიშ ჩუვანს მიკოჭვილ მუშ ჩილშა მიაკინჷ.
- ჭუტა მუ ღოლი? – კითხჷ ოსურს მაჸალეშენ.
- გურით მიდართჷ. ჭკიდიშ მაჭუალს მაგულშა ბაღანა ურულუაფუდჷ, ოკვეთური ფუჩხაქ მიმოკორდუავა დო ქომომიჭიშუასია. ჭუტას ართ ხუ ფუჩხა გინოძვე მაგულიშ დო იქ თაქ გამშაკათჷ, გოლანძღჷ დო გოთხისჷ, ართ თუთაშ წოხლე გიწომიღია დო ხოლო ვა გაფუნია დორთინაფილი. ეს გურქ მოურთჷ დო მიდენგარჷ ჸუდეშა, ხვალე ქ’უმკომიტუ თე გიომერეხალს.
უნელო კიჟინი დო ღვარაფიქ გორჩქინდჷ კუჩხადგილიჸურე. ირკოჩი ართო ღეჟელანდჷ. გერაქ ერცქემცალო ქ’ათისხაპუ დო ირულჷ თეჸურე. ჩილქ ხოლო ქ’ეკაჸუნჷ. მერთეს დო სარიკო ქოძირეს: კუჩხადგილი განშე გეგნოზირედჷ დო ეკმირთუდჷ, თუდოშე წვერე მუთუნ მენჯიშ წყარცალო ეშმეშჷ დო ეშმაგვარგვალანდჷ; ჭე ვიქილე ბირგულშახ წიკვილ ჯენიფერ გერდჷ დო რკიანდჷ. გერა დო მუშ ჩილქ ართიანს ქ’ენაჯინეს. ჟირხოლოს თოლშა ქომუოლჷ ოკვეთურიშ ფუჩხაშ ხუთ ხარცქილ მიოკირალქ, თუდო დოჸოთამილქ.
მაგულქ ქიანა გეგნორკიუ, ღურელშა ქ’უმნომიწიკვესია, ბაჩაქ ქობალიშ ხამუ ქ’იხვამილუ, ჭუტას გითოპკვათუნქია აყვაყვას, მარა გერაქ ირგჷ ხოლო, დარჩქალჷ ჟირხოლო, დიო ღურელ დომნთხორათ დო კერძი დო მოუბადე უკულ გეგშაბგორათია. ქოდუჯერეს დო დერჩქალეს ძიუთ. გურწაულირ ჯენიფერი გორჩხეს დო ქ’ელანჯირეს.
ხუთ საათიქ მაანჭჷ დო გერაქ, ონგარიშ მედუდურქ, ეჸ, მივეხვარათია ანწ საქვარსიავა თქუ. მოჯგირეეფქ, მეძობელეფქ, მაჸალეეფქ ხოლო ართშა გეგლენგარეს ლუდუკი დო გალე, ანგაროს ქ’აწიშაყარეს. ლუდუკიშ ოთახის შქვით ქომოლკოჩიქ ქ’უმლასქიდჷ ხვალე. გერაქ ხეს ეშე ეუკინჷ დო, ე ბოშეფი, მუჭო ჩქინ ჯვეშის უღოლამუნ თეშ ბღოლუათია ჩქი ხოლოვა დო შხვეფწკუმა ართო მუქით ქომეკიდჷ ჭკუდის ხე, ხვისტაშ მუკი-მუკი სუმშა დართინეს დო კარშა მიდეღეს, დინორაზილ კარს ოკუჩხანეშე სუმშა ქოურაგვინეს დო გალე გაგმასვანჯეს. აწოშაყარელ კათაქ შქას გირთჷ დო ტაბაკიქ ქორჩქინდჷ. ლუდუკი თე ტაბაკის ქოგიოსვანჯეს.
მაგულქ, ჟიჟნოქ, გონელქ, გონელიშ ბოშეფქ, ბაჩაქ ხე ქოგუფუჩონეს დო გეგმეთხის. ლაუ ვართაგაქ ეშ მაფართა ქუდი გეინწყჷ, ცალ ხე ლუდუკის ჸვას ქოგედჷ, ცალს ეშე ეუკინჷ დო გოჭკვაპალუ:
- ძვირფასი მეგობრებო! ამდღა… ჸუჰ, დღეს, ჩვენს მეგობარს და ორქო კაცს, ჩვენს ლუდუკის ვაზარებთ. დაგვწყვიტა გული, მარა მუ ქვნათ, ასეთი ყოფიალ ღმერთის განაჩინი. დავულოცოთ ლუდუკის მუშ შარა დო იმის მოსვლამდე ჩვენ თავები არ გვტკენოდეს! – გათუ ღანძგალი დო ჩოტო აფსაქ ქომუწკიტონუ კილეს,ჟირ ზიტყვა ვა აკგანწყუენ ქ’არწყექ დო ვარა ჩქინობურათ იჩი, ვარა შურო ვეჩუავა, მი გაგიდღანსია თეს.
კინ სუმშა დართინეს ჭკუდი, ტაბაკი გარძახ ეკართინეს დო ეყარეს. კარგინულას ოსურეფქ აკაშა ხოლო გოკიჟინეს დო შურიშ ქალქ მედინჷ. შოშეშ დუდშა გემწიჸონეს ლუდუკი დო ტუტუ ზარგინაშ მანქანას ქ’იმთასვანჯანეს. გეიორთინუ ტუტუქ მანქანა დო ეყარჷ პროცესიაქ.
გუგუ დო ქიჸონიაშ საფულას ტყა დო დოლოს გოუფაჩუდჷ ფსუა. მელე, ლუდუკიშ ჯიმაშ, შოთაშ საფულას შურო ვემიოხედჷ პუხუ, გეგნურჩხუდჷ წყარს. ლუდუკიშ საფულაშა გერაშ ღაჭალიშ უკულ ვითოხუთ ტკუშ მაფართას დო ეჩდოხუთ ტკუშ მატობას ქ’იგუნჭაფუდეს, ჩხონაფილ ქოთ გერინელო დინინტირედჷ დო ქოთ განითინ თეშ. ჭითა დიხა დო ქუა საფულაშ ხასილას გეროხუდჷ.
ართ მესაფულე დო გერაქ ლუდუკის ჩაფულაშ შქვერთის მოუშქვეს, ებინილ ყორყელ დო ხეფორჩეფი გოუნწყეს, სასურდის ქუჩუჩია ძგოპეფი ქ’ალასოფეს, საპონი ქათახირეს დო ეჸ, გეგმეთხით ხოლო ართშავა, ზოჯეს.
წირსფალქ კინ მიაკინჷ ლუდუკშა, კინ ქ’იგნუსვეს თუმას ხე, კინ ქოგიობეს ღიჟე ჩილამური ლუდუკიშ ჭკოლა კიდირს დო გაგაფ-გაგაფით გეგნიხიმინწეს სასაფულაშე. ლუდუკის ჭკუდიშ დუდი ქ’უმნაფორეს დო ოდღემუშეთ დირუმჷ ლუდუკშო იშენით ირო რუმე დო ფერმორთელ ქიანაქ.
- ღვარღვას ვ’ენდათ ბოშეფი! – ქომიოღვარუ ტუტუ ზარგინაქ დო ჭკუდი გეჭოფეს, ნანთხორას გოუმანგეს დო თუდო დინულირ ჟირ მესაფულეს ქოდაკინეს. ინეფქ ძიუთ ქ’ენასვანჯეს, დუდი დო ოკუჩხანე გოუთინეს დო ვა შინერსიავა დო მუშით, შხვაშ უმუხვარებუო გეშაცოჸეს. კათაქ ქუა დო დიხაშ რზვინს მიანტუ დო თითო ხუ ჭითა დიხა ქოუჭყოლოფჷ ლუდუკის. ჭახანს ქ’ირჩქილედჷ გვახაფ-გვახაფი, უკულ თიქ ხოლო მეჭყორდჷ, ჭკუდიქ დიფორჷ დო გვერდ საათშა საფულაშ დუდი ხოლო გამნოჭაბაკეს.
დირთჷ კათაქ უკახალე. შულადირეფქ, შუმილეფქ, უფამეფქ. დირთეს დო დუნორთიშ ტაბაკის ქ’იმკოდოხოდეს. ჭირქას გერა ხარბედიაქ ქომეკიდჷ ხე.
- თქვან გოლუაფირო, – ქოდიჭყჷ გერაქ. – რახანს მა მუჩე ჭირქან, კუნტას, ამდღარ დღას ოსქუნ თეშ მიდეპუნანქ ჩქინ უჩა სუფრას. ბრელს ვა გუვაჸუნუქ დო ლუდუკის ვოჩხონუანქ. ჩქინ ლუდუკის. კოჩი ართ მარაშ წოხლე ამარ აშამიხედეს დო ასე ემერ, დიხას მითოძჷ. მუ რე კოჩი? მუთუნ ვარ. მითინ მუთუნ ვა ვორეთ. არძას თეჸურე გემიძუნა შარა, არძას თეჸურე მანჭუაფუნა მუ ამდღა დო მუ ჭუმან. მარა, ონდო ვორეთინ, ვორეთ დო ვორდათ ოკო. გოვურზათ ოკო! კოჩი მოპუხილო მოურს ქიანაშა დო ჩქინ ჯვეშეფი მოპუხილო ნონთხორუენა ლაგვანს დინოხუნაფილს. ჩქი, მოპუხილო მოულირ კოჩის გოთინილო ვუტენთ, მუშენ-და, კოჩი მუშ რინაზმახანს ითინუ, ტანს ეთმირღვანს, შურს ძიცა დო ჩილამურით ბონუნს, ნოჸოს ირზენს, მუშ რინაშ დო შურდგუმაშ არზის ხალიწანს! მუ რე რინა? ნოჸოშ დოტება, ალმარენჯიშ შიბა დო ნოჸოშ დოტება! ათე ჭირქათ მა ჩქიმ ლუდუკიშ ალმარენჯი დო ნოჸო, ჩქიმ მაგულ დო ბაჩა მოკო დოფხვამუენ. ღორონთქ ჯგირობუა მეჩან დო ლუდუკიშ გასაჭყოლიდ მუთუნ ვა ღოლამუდან – გერაქ ართ მოდგინათ ქექთიჸოთჷ ღვინი, ნოჸორი გაკოხუჭჷ, უკულ ლეჭკერეშ გუჯა გეჭოფჷ, პიჯშა ქ’იმლემპალჷ დო ნკორუა-ნკორუათ ქოდოზოჯჷ.
მაგულ დო ბაჩა კუნთხუს კინოხედეს დო პიჯიშ მორცხინუაშო თუ დო ქოთომიშ ჸიდირიშ გეშა ნირზენდეს ომაღურეთ.
2011-2012 წწ. ქართი.