ილია კუხალაშვილს
სოჲშახ მოგიღალჷ თეზმა არხამა დო
პოპორც ქოჸუნაფჷ სქანი თია,
ლერსო ნაფირქა დო ლერსო ნახვამა დო
ლერსო ელაფირი ჭარკინტია.
იშენთ ჯვეშებურო გილამ ახალობა,
წყითე წყურგილც გიწყორ ოშინერი,
ქიმერთჲ, გეგლათვალი ახალობა,
ჸათე უჩა ბორჯის გოშინელი.
გური გოსანძღვილი უბადოშე,
ჯიმა, მუ ხანი რე წკონდათ გილაგიღჷ,
ხეთჷ გიშარდილი იმენდეფი
უნდვებ, უკოჩანე ჭარაქ მიდაგიღჷ.
ხოლო აკა ლაწკარს გეგნიბკითხე,
მუზეფჲ საგანცალო ქაჸოთანა,
სქანი ლერსიწკჷმა შური მიხე,
მონარტ დიდებუან აგოთანა.
„დღასჷ ვემკიჭუა რინაშ ფოლო“-
კათა ირიათო თქუანს ოშინერცჷ,
ლერსო ქიშინახი ღურა ხოლო
ჸათე ფარანცჷ დო ორჩინელცჷ.