თე ჩქინი რინა
Jump to navigation
Jump to search
თე ჩქინ რინა ვა ღირ ნარღშა,
მარა თესუ მი თქუანცუ?
ამდღა შურო ქოჸინუნც-და,
ჭუმან გვალო მითუანცუ.
თე სოფელი ართ წამი რე,
თიშ თება თოლც აწომირე,
ჩქინ წვალება ვა ღირ თიშა –
გიწოჲლე ვარ აწომილე.
შურ წკონდა დო ჯგამუშელი
ბოლოს არძას მეუღ თავრე,
სკან ნახანდა, ნამუშერი,
თოლიშ მერქას მედინაფე.
ანწი ვარა ქიგებგათუ
თე ქიანაშ ერთი-მორთი,
დო თაქ მითინქ ვა თქუასუ,
მუ მოკოდ დო მუშა მობრთი.
სანძღოთ ირო აშათხოზუ,
ღორონთიში სინთე, ორო,
მაზაკვალეფ ქაშაქოსუ,
მეჸუნცუ დო მეურც ხოლო.
დოსკიდუნ ფერ მითინ ვა რე,
ცოდა არძას ხუც ეკაბუ,
წკვარამიას ხვათახვალე
მინ გიშმურც დო მინქ – ვეკაგუ.
არძა თავრე ულირეფი,
თი ქიანას მიჸონუნა.
იალონშე მუმულეფი
ჯვეშებურო ჸიონუნა!