თე ბორიას ქაცალჲ
თე ბორიას ქაცალჲ
ჭიჭე გილაფაცქალჲ.
სი სქანო ვარექჷ დო
ინათ ვეჸი სქანცალჲ.
ჯას უქანცუანსჷ და
ოკო თიში ქანცალჲ.
ხურჭკუმ გაფჷ ეციმჷლ დო
შარა გაფჷ ერთელჲ.
წიმი ულა გვალო შხვა რე,
ხოლო შხვა რე ქეთელჲ.
ჩხომიშორო იქვეთი დო
ღურუშორო გეთელჲ.
ცანდი მუთუნ ვეჸუაფ
ართშა ვარა ვარგალენჲ,
ცა დო კოჩჲ ართ მანგი რე
წკონდათ გინოვარკალერჲ,
ირფელ გალე იძირე და
ენა ვა რე ვართ გალენჲ.
პეულც თუმა ვარჩხია
აფუ აკოღაფილჲ.
ათეშ მოძირაფა დო
მუნაფა რე ფაფილჲ
დუდჲ სოიშა იბღიკო
ცაშე გითოლაფირი.
ულიებუ ასა დო
შური თიშე თართილჲ.
მურიცხეფიშ გოცუმა,
გურგუმია, კვარ თილჲ,
ცას შხვანერო ოსქვანსჷ
თუთა გილაკვათილჲ.