ელია დო დალიაშე
ელია დო დალიაშე
გურც მიჭუანც ათე რჩქინა –
გაღამც ირო ნტერი ნოჸვე,
მითინც ვაკო თიში რინა.
თე ქიანას თაში ჸოფე,
გლახა ჯგირც დუც უდარენცჷ,
უჩქუნი დო ვა უჩქუნი,
იშენ თქუანც მუდგარენცჷ.
ბონას დღასჷ ვარაგადე,
იშე თინი ვეჸუაფუ.
ურჩქენჯი რე, გეზიკონდუ,
გირინცალო გიჸუაფუ.
თეშ გოირე, ისკვამუანც,
ოღრაშობა ათაშუშუ,
ვა უჩქ ბოროს ოდინუანც,
ჟინიერიშ წკონდა შურცუ.
მარა ირ კოჩ იფოთუანც,
თარეფც ირო ონდურუნა.
მესიაკონ რდასჷნ ხოლო,
თორსა ლეტას დოფულუნა.
მუშენი რე თაში თენა,
ირო ალმაკილოთანცჷ,
ღორონთქ სვენა ქიმერჩჷ-და,
მიშ ვალალა გიჸოთანცჷ.
პეულ ვა რდუ ეფალირი –
ბარცხინიაქ ქუმაძღჷრკჷ,
რაშის ზისხირც უსქირუანც,
მინ ჭანჯი დო მინი გჷრდღჷ.
ელია დო დალიაშე
გურც მიჭუანც ათე რჩქინა, –
გაღამც ირო ნტერი ნოჸვე,
თაქ ჭყელი რე თიში რინა.