ბეხვერიას
ცირა, მა სი მიჸორქუნი,
თენა მითინც ვაუწუა!
ძღაბალაქუ ქოიფურინუ,
ანწი ცირობას ვაუნჭუა;
სქანი წყურგილც ბედნიერც
შხვაში ხერკე ვაუნწყუა,
რადგანც მიღუ შხვაშე მეტი
სქან(ი) ჸოროფა დო გურჭუა.
ვარდიქ თქუუ: "ჩქიმ თინა რე,
მა მით მიძირუანსუნი,
ვამკობსოფუნც, ხეს ვამობთხჷნც,
შორშე შურც მინთხუანცუნი".
ბეხვერია გიმაძირუ,
ითამ მოხუტოლჷდინი,
დიბზილოკე, ქჷგშაბკურცხი,
ვაბჯერდ ექი ვაპუნდინი!
ანწი ბარათი ქირგჷქუდა,
ბეხვერუუს ქახუტოლი,
გვალო გეფოცასუნი ხოლო,
ართი ჭუჭი ქომიღოლი!