वारवधू-सम्बोधन
काली नागिनिले समान कवरी मालाहरुले भरी
चम्पा बेलि चमेलि जेलि शिरको शोभा बहूतै गरी ।
लाई गाजल लोल लोचनविषे, टीका डटी मालमा
शम्पा र्झै अति चम्किलो बदन ली बस्छयौ खुला झ्यालमा ।।१।।
कल्मीवाल विशाल नील शकली टल्कन्छ केशावलि
लालीले परिपूर्ण साफ कलिलो देखिन्छ गण्डस्थली ।
मोतीले तिलपुष्प सदृश सफा झल्कन्छ नासापुट
लड्केको छ अतीव कर्णयुगमा ताटड्ढयुग्म स्फुट ।।२।।
ताजा विम्बफलोपमान रसिलो ताम्बूल रागान्वित
पत्ला कोमल ओष्ठपल्लवविषे स्पष्टै छ मन्दस्मित ।
वेदाना नमुना हुने अति घना दन्तवलीको छवि
छाई स्वच्छ गराउँदो छ दश दिक् चाहिन्न दोस्रो रवि ।।३।।
कालिन्दी-जल तुल्य निर्मल शरत्कालीन आकाशमा
हाराकार हिरासमान भरिला तारा लिई पासमा ।
चम्केको चलचन्द्र झैं चहकिलो तिम्रो कलीको मुख
काला केशकलापका बगलमा गर्दो छ यो कौतुक ।।४।।
शङ्काकार सहार सौम्य सुरिलो रत्नादिले उज्ज्वल
शोभाले कलकण्ठि ! पूर्ण अहिले देखिन्छ कण्ठस्थल ।
गोलाकार निचोलनद्ध कुचमा चम्केर चारैतिर
मुक्ताहार विहार गर्छ चिनियाँ चैलान्तका मन्तिर ।।५।।
बाजू बन्धन चित्र चन्दन चुरी बालाहरुले खुली
झुलेका छन पद्यनालसरिका तिम्रा दुवै वाहुली ।
मुद्रालंकृत पाणिपल्लवविषे लीलारविन्दद्युति
चक्राकार परी रहेछ उसमा देखिन्छ रागोन्नति ।।६।।
लच्केको छ कटो पयोधरतटी अत्यन्तट भारी हुँदा
पेटी स्वच्छ लपेटिंदा उसमहाँ देखिन्छ शोभा जुदा ।
जामामाथि परासिका किसिमको रङ्गीन त्यो रेशमी
सारी लड्किरहेछ कान्ति उसको देखिन्न केही कमी ।।७।।
हल्का वेश नवीन फेसन हुँदा छाडी गर्हौं मेखला
मानो नाटयशाला शिकाउँछ भने झैं भैरहेको खुला ।
चक्कादार विशाल पुष्ट नकले तिम्रो नितम्बस्थली
खाली नै छ सुनिन्न आज उसमा रम्भोरु क्यौ खल्बली ।।८।।
सारीलाई उफारि भारि रितले अत्यन्त जारी हुँदो
वरीपारि रहेर कामिजनको सर्वस्व खैंजी लिदो ।
चम्पा गौर सुडौल पीन नवनी जस्तो नरम् उज्ज्वल
तिम्रो अद्भुत नै छ रम्यकदलीस्तम्भोपमोरुस्थल ।।९।।
हल्लीखल्लि छ कल्लिको चरणमा झस्कन्छ गल्ली पनी
चिल्लीबिल्लि उडाउँदो छ म पनी रल्लिन्छु सिल्ली बनी ।
ढल्क्यो रात, समस्त मस्त निदमा देखिन्छ चेटीगण
जागै छौ अझसम्म ! सुभु मनमा तिम्रो छ के चिन्तन ? ।।१०।।
तन्वङ्गि ! स्थिर छैन आसन पनी वस्ती छ एकान्तमा
वारंवार विलोल लोचन दुवै दिन्छयौ पथप्रान्तमा ।
यातायात अनन्त देख्छु कहिले रोकिन्छ तिम्रो गति
चौंकन्छ्यौ कहिले अचानक उसै देखिन्न एकस्थिति ।।११।।
हाई हाइ गरी विताइ रजनी के कामका अर्थमा
खाई कष्ट अनेक सुन्दरि ! यसै बस्छयौ तिमी व्यर्थमा ?।
या कोही वरका निमित्त तिमिले थाल्यौ अनुष्ठान यो
सम्झन्छू म मकार-पञ्चक पनी पक्का तिमीमा छ त्यो ।।१२।।
जप्ती होउ हजार कं-पनि तिमी श्रीमोहनी-(!) मन्त्र यो
मालुम, हुन्छ अवश्य सिद्धि मिलने वेला पनी भैगयो ।
धन्दा केहि नमान, हूँ म पनि ता यै कामको साधक
भन्छू लक्षण पूर्ण देखि अहिले केही नमानी धक ।।१३।।
हाजीरै छ वर स्वयं खुशि भये तिम्रा सबै मातृका
देखाऊ अब शीघ्र सौम्यवदने १ आवाहनी मुद्रिका ।
धेरै बेर भयो बसूँ अब कती यो झ्यालका मन्तिर
डाँकूको दल निस्कने बखत भो शून्यै छ चारैतिर ।।१४।।
आये अल्मलियेर रातविचमा खाली अकेला म छू
बाटाका पनि याद छैन अगुवा कोही न ता देख्दछू ।
तिम्रो मोहिनि मूर्तिले खिंचिलिंदा रोकिन्छ पाऊ पनी
पाऊँ वास कहाँ म जाउँ अहिले सम्भोरु ! पीनस्तनी ! ।।१५।।
|
This work is first published on Nepal and is now in the public domain because its copyright protection has expired by virtue of the Copyright Act, 2059 (2002). The work meets one of the following criteria:
|
|