खण्डिताको गुलाबी छेड
नाथ ! नाथ ! भनि विसमयसाथ, कष्टले वितिसक्यो सब रात ।
बल्ल दर्शन मिल्यो कुनचार्ही, काममा भुलनुभो र-त-पाई ।।१।।
रातमा घुमि घुमीकन अन्न हन्त !! भो-कि-तब(ब) भारि लडन्त ।
छैन तेज मुखमा, अति खिन्न चेहरा पनि छ आज विभिन्न ।।२।।
धूर्त-को-सँग भयो त-करार, बिल्कुलै बदलियेछ मुहार ।
बोलि मन्द सुनदा छन कान देखिंदैन अघिको अभिमान ।।३।।
नेत्रमा अरुण (न) ता झलकन्छ, खिन्नता बसनमा द्दढ हुन्छ ।
अङ्गमा शिथिलता छ अघोर, भैरहेछ सब देह कठोर ।।४।।
देखिंदैन मनमा पनि शान्ति, तेज छैन अति मन्द छ कान्ति ।
नीच विग्रह पर्यो कसमाथी ? दुर्दशा हुन गयेछ नजाती ।।५।।
ओष्ठबाट घनराग उडेछ, नील रङ्ग उसमाथि गडेछ ।
छैन दन्तविच दाडिमि रङ्ग, ढङ्गदेखि मन हुन्छ भरङ्ग ।।६।।
छिन्न भो-कि-त-व-हा-र-मणीको, सङ्गमा विपुल तेज भयेको ।
छातिमा पनि छ चोट गभीर, भैरहेछ मन खुब अधीर ।।७।।
भालमा छ नख-रा-ग-हिरो (लौ)नै, गण्डमण्डल पनी छ दिलोमै
उर्लदा हृदयमा कुचचिन्ह, स्पष्ट यो विदित हुन्छ नवीन ।।८।।
ठीक छैन सुरु-वा (बा)ल समाई, रागहीन गरि छाति दबाई ।
जानुयुग्म धसियेछ अवश्य यै रहेछ कि त ? गुप्त रहश्य ।।९।।
जानिंदैन रतिकारण साफ, चित्तमा छ जरुरै परिताप ।
भन्-नुहोस यदि त्यो सब बात--बातमा गरिदिनेछु म हात ।।१०।।
भन्नुहुन्नत त भने अबलाई
जातलाय पनि दिन्छु बिदाई ।
खाति धर्म भय शोक र लाज
बाँकी के छ ? अव (व)-ना-गर राज ।।११।।
एक पल्ट भइगो अबदेखी
रातमा नहिंडनू लिइ सेखी ।
भोर भो कक्ष-(र)-श(स)ली(री) र (ल) सराग
साफ होस, नरहोस विराग ।।१२।।
|
This work is first published on Nepal and is now in the public domain because its copyright protection has expired by virtue of the Copyright Act, 2059 (2002). The work meets one of the following criteria:
|
|