उद्योग
उद्योगमै छ सचराचर नित्य सक्त ।
प्राब्रह्म कीटतक उद्यमके छ भक्त ॥
उद्योग नै छ सुखको परिपूर्ण वास ।
उद्योग गर्दछ नयाँ युगको विकास ॥१॥
उद्योगबाट नहुने चिज भन्नु के छ?
उद्योगमै भुवनकोष जमीरहेछ ।
उद्योगमै रवि शशी, ग्रह, वायु पृथ्वी ।
घुम्छन् नदी, जलधि, बादल गर्छ वृष्टि ॥२॥
जो कारवार र विधि-व्यवहार खास ।
देखिन्छ लोक जसको छ सदैव दास ॥
त्यो हो समस्त बुझ उद्यमकै निराला ।
मानन्ददायक मनोहर रूपमाला ॥३॥
उद्योगको छ गहिरो महिमा अपार ।
उद्योग नै छ दुनियाबिच मुख्य सार ॥
उद्योग - बादिहरुकै सुविचारद्वारा ।
संसारमा छ बहँदो सुख शान्तिधारा ॥४॥
जो सभ्य देशहरु आज समृद्धिशाली ।
छन् ती सबै प्रबल उद्यम नै निकाली ॥
संसारका विच प्रसिद्ध र स्वर्गतुल्य ।
भूखण्डको मुकुटमा मणिझै अमूल्य ॥५॥
कोदालि वा कलम वा कल कारखाना ।
व्यापार नोकरि कला व्यवसाय नाना॥
उद्योगकै सफल हुन् भरिलो खजाना ।
उद्योगकै जगत गाउंछ सौम्य गाना ॥६॥
आलस्यको परम दुश्मन यत्नगम्य ।
गद्योग कल्पतरु यो छ प्रतीव रम्य ॥
या यत्नशील छ परिश्रम सक्त धीर ।
सत्साहसी भयविहीन बड़ो गंभीर ॥७॥
सोही महाशय चढी तहि वृक्षमाहाँ ।
सौभाग्यको सुफल टिप्तछ खूब याहाँ॥
सोही मनस्वि जनको सब प्राश गर्छन् ।
त्यैमाथि ईश्वर सदैव सुदृष्टि धर्छन् ॥८॥
तस्मात् म भन्दछु सबैसित प्रेमसाथ ।
उद्योगका तरफ खब बढाउ हात ॥
उद्योगका बन उपासक कीर्ति गाऊ ।
उद्योग गर्नतिर मात्र सदा रमाऊ ॥९॥
खाली बसी दिन नकाट समाल होश ।
आलस्यको नबन दास निकाल जोश ॥
भन्छन् श्रुतिस्मृति पुराणहरू अनेक ।
कल्याणकारि शुभ-मार्ग यही छ एक ॥१०॥
|
This work is first published on Nepal and is now in the public domain because its copyright protection has expired by virtue of the Copyright Act, 2059 (2002). The work meets one of the following criteria:
|
|