ڪنڊڙيءَ وارن (روحل فقير ۽ مراد فقير) جو ڪلام/فقير روحل صوفي/07
(1)
سڄڻ مون پاڻ پرکيو،
رهيو اندر روح،
1- اُچو ڪنديس اَن جا،
2- منهنجو من مـِـٺي پيو،
3- وڻ ٽڻ وائي هيڪڙي،
4- سينگارينديس سنگ جان،
5- ”روحـــــل“ رتــــو رنــــــگ ۾،
رهيو اندر روح،
سنئيان، سنجهه صبوح.
تاري مٿان تـُـوهه.......
ڇڏي کارا کوهه........
پـِـريان جي پاٻوهه.......
ڏيئي روغن روح........
ويــــٺـــــو ڪـــــري ورونـــــهـــه
(2)
پوءِ پروڙيم پنڌ، جيجان جوڳيئڙن جو.
1- نڪي ڊاهي هليا،
نڪي جوڙيائون هنڌ، وو...
2- نڪي وڄائن مـُـرليون،
نڪي چوريائون چنگ، وو...
3- نڪي ڌوتائون ڌوتيون،
نڪي ڌوتائون لنگ، وو...
4- نانگا نڪتا ننگ مؤن،
تن نانگن ڪهڙو ننگ، وو...
5- لڳو لاهوتين جو،
”روحل“ توکي رنگ، وو...
(3)
سانول تنهنجي سڪ، ڏاڍي شهر ڀنڀور ۾!
1- ڳجهيون ڳالهيون شهر ڀنڀور جون،
لوڪون ڪر لـِـڪَ لـِـڪَ...
2- راتيان ڏينهان روح ۾،
چولي ڪيو چـِـڪَ چـِـڪَ...
3- سر ڏئي سـُـرڪي سي پين،
وَٽيءَ ۾ پـِـڪَ پـِـڪَ...
4- ”روحل“ روح الله سان،
وڃي ٿيو هـِـڪُ هـِـڪُ...
(4)
ڏونگر ڇا ڪندو، جبل ڇا ڪندو،
جڏهن پئي آهيان حبيبن هنج ۾.
1- بيحاليءَ جي مڪان ۾، راس ڪونه رهندو--
سچو امر الله جو، واٽ وٺي هلبو.
2- جاني هن جهان ۾، وت رتُ روئندو--
حيلا ڪيم هزار، وريو ڪونه ورندو.
3- ”روحل“ روءُ نه ايڏو، هل پيرين پنڌ ڪندو--
پلصراط جي واٽ، لحظي ۾ لنگهندو.
(5)
ڪنڊڙيءَ ۾ ڪلتار ڏٺوسي،
1- ”وَفي انفسڪـُـم افلاتـُـبصورن“ ،
2- رمز رندن جي ڪوڪو پرکي،
3- وحدت واري واٽ وٺج تون،
4- ”روحل“ رهجان رمز انـهـيءَ ۾،
رانجهو رمزن وارو يار.
مخفي هي اسرار...
برهه جو باري بار...
وِٿي نه آڻج وار...
ٻي سڀ ڪـوڙي ڪــار...
(6)
ماهي ميڏا مير ٿي آيا، سـَـنڌ سـَـنڌ وچ مل جيءُ جڳايا.
1- ڏيو مبارڪ مل مل سنيان،
وه ميڏا، مين اُهندي ٿيئان،
2- انگن آيا پريتم پيارا،
لـُـون لـُـون وسدا مليا ڇٽڪارا،
3- مين آياڻي نينهن ڪيا ڄاڻان،
”روحل“ دي تون سـاهه سـيـبـاڻان،
گود حبيب دي آن ڪـڳ پئيان،
ديکيا درس، بهت سـُـک پايا.
باجي نوبت نينهن نقارا،
سـُـن سـُـن ڌُن پريت گيت گايا.
نال نماڻي دي ڪر نا ماڻان،
مين ٻانهڙي ڪون چاڳل لايــا.
(7)
نينهن لڳا من پيارڳ دا،
پياري دا، ڪلنگي وارڳ دا.
1- ٻنهان لوڪان نون مت مـَـريندا،
عاشق قتل نظار ڳ دا...
2- چنڊ کـِـڙيا سارا عالم ويکي،
مين ويکان رُخ پيارڳ دا...
3- هر دم جهان وچ کـُـل رهيا هـڳ،
هڪوئي گـُـل هزارڳ دا...
4- ”روحل“ رَين هجر دي ڳيئي،
ڍونڍ لڌا گهر سارڳ دا...
(8)
لگڙا ٻاڻ ماهي دا من وچ، هو حيراني کڙيان.
1- خوني دو چشمان يار ميڏڳ ديان،
زور دوناليان لڙيان...
2- درد مندان دي مارڻ ڪيتـڳ،
فوجان حسن ديان چـَـڙهيان...
3- ”مين“ دا ڪوٽ ڪـَـڍتــــڳ اٽڪن،
ٻـَـهـَـن جگر وچ وَڙيان...
4- ”روحل“ روپ رانجهن ديان رمزان،
پا ڪر پيچ اُٿائين اَڙيان...
(9)
يار طبيبا، وڳ ميان، دوست طبيبا وڳ ميان،
تيڏي ڳالهيان مول نه ڀاوين.
1- سـُـول هي ميڪون يار سجن دا،
نبضان نون هٿ نا لاوين، يــار طبيبا...
2- اڱڻ عجيبان دڳ ويندڳ،
هيڻـــا حـــــــال سڻاويـن، يــــار طبيبا...
3- ٻـُـڪيان ڦـَـڪيان ٻــڳ ڪون ڏيوين،
مين ڪون محب مــلاوين، يار طبيبا...
4- ڦڪيان تيڏيان فرق ناڪرينديان ......
نــاحــق هــرج نــه لاويـن يــار طــبـيـبـا ...
5- آکـــڳ ”روحل“ ، رب حسينن دڳ،
درسن پـــاڪ وکـــاويـــن، يار طبيبا...
(10)
ايهه دل ڍولڻ سائين،
اکيان سڪندي ويکڻ ڪيتـڳ،
جند وڇوڙا سهندا ناهين،
کول گهونگهٽ چا سائين.
1- تو بن دل هــڳ درماندي،
سيج سـُـتــڳ نيڻان ننڊ نهين آوندي،
کـَـڙ رستي اُ تـڳ پڇان پانڌي،
ٻولـڳ ٻولـڳ ڪانگ اُڏائين.
2- ڪنهن سڀاڳي سـَـڏ سـُـڻايا،
جان جاڳان تان جاني آيا،
اکيان ويک ماهي ڳل لايا،
شادي مـَـين ڪڍ هـُـڻ ڍول وڄائين.
3- عشق سوداگر اِهه ڪم ڪـِـيتا،
سر دا سودا رانجهن نيتا،
”روحل“ آءُ مليا مـَـنِ مـِـيتا،
ڏي ڳل ٻانهن سدا سک پائين.
(11)
سـُـهيلڙي عاشق ٿيوان، ميڏڳ دانا وڳ،
عشق الله دا مشڪل پوندا.
1- عشق الله دا اوکا اڻانگا،
نهين رکدا سر دا سانگا،
خون جگر دا پيوان--
عشق الله دا مشڪل پوندا.
2- جوڳ جڳت وچ آهن جاڳا،
سـُـرت دي سـُـئي، ڌيان دا ڌاڳا،
گيان گودڙي سيوان--
عشق الله دا مشڪل پوندا.
3- ”روحل“ آکـــڳ مست موالي،
درد وندان دي هي، اهائي چالي،
جيئندي مـَـر ڪر جيوان--
عشق الله دا مشڪل پوندا.
(12)
سئنيان ڙي مين اِيءُ نه ڄاتا ڄاڻ، وسندا دل وچ.
1- مين متوالي ٻاهر ڍونڍيندي،
جهنگل روهه پئي ووڙيندي،
شهر رانجهن دڳ ڪاڻ- وسندا دل وچ.
2- لؤن لؤن وچ هـڳ جهوڪ جنهيندي،
ڳالهه نهين هـڳ چوڻ آکيندي،
او ميڏا تـڳ، مين اُهندي هاڻ- وسندا دل وچ.
3- پانچ سـَـکي مـِـل منگل ڳايا،
”روحل“ رات ڳئي دن پايا،
ڇوڙيا ممتا ماڻ -- وسندا دل وچ.
(13)
اکئين پريم پيالا، ڪا جا سـَـکيان چالي.
1- جيت ويکيان اُتـڳ موهني مورت،
2- لؤن لؤن وچ هـڳ جهوڪ جنهيندي،
3- جنهن دل اندر ديدار نه ڪيتا،
4- ”روحـــل“ رنــگ ربــانــي رتــڙا،
ماهي ميڏڳ والي...
جاءِ نهين ڪا خالي...
کاڌا نانگڻ ڪالي...
درجـــا پاتـــا عــــالـــــي...
(14)
لوڪ آکــڳ هـڳ ”روحل“ ٻوليندا،
ڪوئي آکــڳ هـڳ ذات زنگيجا:
نهين ”روحل“ نهين ذات زنگيجا،
اي ڪو سر اِلاهي هـڳ.
1- ڪفر اسلام ڏونهان تؤن نيارا،
جيوين جـَـل دڳ اندر ڏيکن تارا،
دل دريا وچ کيڏ اساڏا،
جيوين پاڻي وچ ماهي هـڳ.
2- ڪيئي ڪوڙا ڪيئي سچا سڏيندڳ،
رمز رندي دي نهين سمجهيندڳ،
اُو ڪيا ڄاڻن حال اساڏا،
جنهن دل داغ سياهي هـڳ.
3- ڪامل مرشد راهه بتايا،
”روحل“ وچون روح الله پايا،
آخر ذات ملي وچ ذاتين،
ڏيندا عشق اوگاهي هـڳ.
(15)
ماهي وسندا دل دي نيڙي،
گهول گهتان تنهن تون کيڙي.
1- ساڏي پـِـيت سـُـهاون جائين،
جت وسندا رانجهن نيڙڳ،
نـِـت ويکان سنجهه صباحين،
طعنـي ڏيندي ڏُکي ڀيڙڳ.
2- ميڏي دل وچ تيڏيان جهوڪان،
ڏر دي، لـُـڪ نه سگهان مين لوڪان،
لڳڙيان عشق تيڏيان دي نوڪان،
تئن بن مـُـول نه ڀاون ويڙهــڳ.
3- سيج اُتي چڙهه نوشهه آيا،
سهج ڪنون چا انگ لڳايا،
جنهن دي آهم سو شهه پايا،
لڳي محبت ڪون بـِـگيڙڳ.
4- دلبر دل دي کـِـڙڪي کولي،
لـُـک چوراسي دي سمجهي ٻولي،
”روحل“ چنڊ پيا وچ جهولي،
ٽـُـٽي سياليان دڳ جوٺــڳ جهيڙڳ.
(16)
سئنيان مين نون ايوين ڀاوي،
چڙهه عرش ڪرسي تـي درسن دکاوي.
1- تن من دا مين ڪـَـران، وڇاڻان
سـيــج پـِـيئـــا چڙهه آوڳ...
2- پانچ سـَـکي مـِـل منگل ڳاوڳ،
هير مــاهـــي در پــــاوڳ...
3- ”روحل“ روح دا مليا ماهي،
کيڙان دي ڪوڙي دعاوڳ...