پیار دے ہنجھو
برھوں آ کے جھٹّ پٹّ سٹّ جیہی کاری ماری،
ڈکّ ڈکّ تھکیا نہ سکیا سنبھال ہنجھو ۔
چتّ دا کبوتر میرا چتّ ہویا ہت وچّ،
رتّ نال رنگے ہوئے نکلدے نے لال ہنجھو ۔
نہیں نہیں پان کھادھے تکے میرے کالجے دے،
سوہے سوہے پتلیاں نے سٹے نے اگال ہنجھو ۔
اکھیاں رلاکے اوہنے بھواں پھیر پھیریاں نے،
پٹھی چھری نال ہوئے ہوئے نے حلال ہنجھو ۔
وادھا ہور ویکھیا جے کالی کالی اکھ دا ایہہ،
کولیاں دی خان وچوں کڈھ دتے لال ہنجھو ۔
مچھیاں دے وانگ پئیاں ڈوبو لین اکھیاں ایہہ،
کڈھ کڈھ 'سکیاں' سکاؤن لگے تال ہنجھو ۔
ڈونگھے وہن وچّ میری 'آہ' سوہنی ڈبّ گئی اے،
پچھے اوہدے رڑھے جاندے بن مہینوال ہنجھو ۔
عرش والا کنگرا ہے توڑ دتا دل اوہنے،
اکھاں وچّ رڑکدے نے روڑیاں دے حالَ ہنجھو ۔
پتھراں دے 'من' میری پھوک نال موم ہوئے،
مار مار ہہکے دتے برف وانگوں ڈھال ہنجھو ۔
اک اک اکھ ہتھ نوری چنگیاڑے لکھاں،
بھر بھر موتیاں دے ونڈدے نے تھال ہنجھو ۔
لگن جویں جھمبنی نوں پھٹیاں کپاہ دیاں،
چمبڑے نے انج میری جھمنی دے نال ہنجھو ۔
بدھی ہوئی ٹینڈ ایہناں کھوہ دیاں ٹنڈاں وانگ،
سوڑ اوڑ وچّ مینوں کرنگے نہال ہنجھو ۔
سوکے نال سکدے نہیں، بدلاں تے تھکدے نہیں،
اکو جہے وگدے نے ہاڑ تے سیال ہنجھو ۔
قایم رکھے دائم اﷲ سپّ میرے دیدیاں دے،
موتیاں دا جگّ اتے کرنگے سکال ہنجھو ۔
غماں دی ہنیری نال بیراں وانگ جھڑ پیندے،
انج تے میں واڑاں وچّ رکھے ہوئے نے پال ہنجھو ۔
گلہ پیہن اوکڑاں دا نال میرے بیٹھکے تے،
دانہ دانہ پیہن لگے دکھ دے بھیال ہنجھو ۔
باغ میری ہکّ دیاں داغاں والا سکّ گیا،
کڈھکے لیائے تدوں سومیاں 'چوں کھال ہنجھو ۔
ابھے ساہ روندے روندے چانگراں تے زور پایا،
رون دی وی تیہ رہِ گئی، توڑگے نکال ہنجھو ۔
دیکھو کیڈا شور پایا لون دیاں نکراں نے،
دینگے پتاسے وانگ دیدیاں نوں گال ہنجھو ۔
موتی ٹوبھے لبھدے سمندراں دے کھوبھے وچوں،
عرشاں اتوں آندے ہوئے پر میں ایہہ بھال ہنجھو ۔
اوس پری اتے پر رتا وی نہ پوہیا کوئی،
حب دے وظیفے رہے پڑھدے کئی سال ہنجھو ۔
پتھراں جہے من اودوں بیٹھ روندے من اتے،
ترن جدوں بنھکے یتیماں وانگ پال ہنجھو ۔
بٹ بٹ وینہدیاں نے پتلیاں بی ماں وانگوں،
گود وچوں نکلے تے رڑھے جاندے بال ہنجھو ۔
کوڈیاں غریب دیاں پین ایہہ قبول شالہ،
بناں میں کارون کاہنوں جوڑ جوڑ مال ہنجھو ۔
اچیاں خیالاں والا یار ویکھ کمب گیا،
امبراں دے اتے وی لیائے نے بھچال ہنجھو ۔
رٹھا ہویا جانی میرا جھٹّ پٹّ منّ پیا،
جوہریاں دے پتّ جدوں بن گئے دلال ہنجھو ۔
موتی دتے یار نوں میں مکھڑا وکھالنی دے،
دیکھ لیا منہ اوہدا، اوسنوں وکھال ہنجھو ۔
دوتیاں دی ہکّ وچّ گولیاں دے وانگ وجے،
پونجھے جدوں اوسنے دپٹڑے دے نال ہنجھو ۔
میرے سچے ہیروے نے کر دتے ویروے ایہہ،
لگّ پیا کیرن اوہ بی ہو کے نڈھال ہنجھو ۔
ماگھ دے مہینے میرے سینے دی بیائی سڑی،
گڑے وانگ ڈیگے اوہدے دیدیاں کمال ہنجھو ۔
'نرگسی-کیاری' وچوں مار کے اڈاری چلے،
چند جہے مکھ تے، چکور والی چال ہنجھو ۔
ہرناں دے سنگاں اتے 'قیس' دیاں چٹھیاں نے،
پلکاں اتے پاگلاں نے کیتے ایہہ خیال ہنجھو ۔
ویکھکے گلیڈو اوہدے اتوں تے میں ہسّ پیا،
انج میرا دل وچوں لے گئے ادھال ہنجھو ۔
پھڑکے بٹھایا باہوں، روندے نوں ہسایا نالے،
گلھاں اتوں پونجھ دتے چٹے چٹے خال ہنجھو ۔
دھپّ جیوں اڈاوے موتی، پھلّ دیاں جیباں وچوں،
چکّ لئے اڈول اوویں ریشمی رومال ہنجھو ۔
آکھی اوہنوں گلّ کوئی، ملیا ایہہ جواب جیہدا :-
'تینوں تے میں اکھیاں دا ہوواں نہ دوال ہنجھو ۔'
اکھاں وچوں چل پئے اداس تے نراس ہو کے،
ٹھوڈی والے ڈونگھ آ کے مار گئے نے چھال ہنجھو ۔
حسن دا سمندر دیکھو، دل میرا لے گیا اوہ،
کھوہاں تے تلاواں وچّ پاؤندے پھرن جال ہنجھو ۔
رملیئے وانگ پئے کملے تے رملے ایہہ،
کیڈا 'ظفر' جال جال کڈھدے نے فعال ہنجھو ۔
بلبلے دے کولوں انج سوہل مینوں جاپدے نے،
پھیر بی ایہہ ٹٹدے نے، جھلدے نہیں جھال ہنجھو ۔
جھٹّ پٹّ پھس پیندے، گلّ بی ن سہِ سکن،
تبھا دے ملوک ایڈے، انج ایہہ کنگال ہنجھو ۔
رحمتاں دے چھٹیاں 'چوں اکو چھٹ دے دے سانوں،
تیرے اگے مالکا ! ایہہ پوندے نے سوال ہنجھو ۔
چھٹّ پئی تریلی جدوں پنڈے اتے جانیاں میں،
نکے نکے 'دیدیاں' 'چوں ڈیگدے نے وال ہنجھو ۔
'شرف' بڑی جھڑی لائی ربّ دیاں رحمتاں نے،
دھون لگے کالے کالے 'نامے دے عمال' ہنجھو ۔
|
This work is now in the public domain in Pakistan because it originates from Pakistan and its term of copyright has expired. According to Pakistani copyright laws, all photographs enter the public domain fifty years after they were published, and all non-photographic works enter the public domain fifty years after the death of the creator. | 
|