اتا ملا همیشه دریو دله جا ماهی گیته و بازار ورده روته روزی
اتا ماهی زنده بیته و اینتری خار ماهی نیت بییه ش دل دله بوته که
اگر این ماهی ره در بازار بروشم ده سه تا پیل ویشتر نتومه پدا
هاکنم مصلحت اون هسه که پادشاه پلی بورم الوته خل انعوم ونه هاده
القصه ماهیره پادشاه پلی بورده پادشاه چون ماهیره بدییه خل بپسنییه
و خشنود بیه و حکم هاکرد که ماهیگیر ره صد روپیه هادان وزیر
آنوقت حاضر بیه. پادشاه ره عرض هاکرده که اتا ماهی واسر ان
نقدره هدائن مصلحت نیه پادشاه جواب هداء که اگر ندم شرم جا
هسه این واسر که اسا حکم هاکردمه وزیر بؤته مصلحت ان هسه
که از ماهی گیر بپرسی که اینتا ماهی نر هسه یا ماده اگر ووء که
نر هسه ماده ره بخواه و اگر بووء ماده هسه نر ره بخواه ماهی گیر اینتاء
واری نتونه بیاره پس انعوم هم نتونه بخواهه پادشاه وزیر حرف ره
بپسنییه و ماهی گیر جا بپرسییه که این ماهی نر هسه یا ماده ماهی گیر
جواب هداء که این ماهی خنثی هسه پادشاه خله بخییه و دویست
روپیه وره ببخشییه
|