سہتی کھنڈ ملائی دا تھال بھریا
سہتی کھنڈ ملائی دا تھال بھریا
چا کپڑے وچ لُکایا ای
جیہا وچ نماز وسواس غیبوں
عزازیل بنا لے آیا ای
اُتے پنج روپے سُو روک رکھے
جائے فقر تے پھیررڑا پایا ای
جدوں آوندی جوگی نے اوہ ڈِٹھی
پچھاں اپنا مُکھ بھوایا ای
اساں روحاں بہشتیاں بیٹھیاں نوں
تاؤ دوزخے دا کیہا آیا ای
طلب مینہ دی وگیا آن جھکھڑ
یارو آخری دور ہُن آیا ای
سہتی بَنھ کے ہتھ سلام کیتا
اگوں مُول جواب نہ آیا ای
عامل چورتے چودھری جٹ حاکم
وارثؔ شاہ نُوں رب وکھایا ای
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |