سُن سہتیے اسیں ہاں ناگ کالے
سُن سہتیے اسیں ہاں ناگ کالے
پڑھ سیفیاں زُہد کماونے ہاں
مکر فن نوں بھن کے صاف کر دے
جن بھوت نوں ساڑ وکھاونے ہاں
نقش لکھ کے پھوک یٰسین دئیے
سائے سول دی ذات گواونے ہاں
دکھ درد بلاء تے جائے تنگی
قدم جنہاں دے ویہڑھیاں پاونے ہاں
سنے تسمیہ پڑھاں اخلاص سورت
جڑاں ویردیاں پٹ وکھاونے ہاں
دلوں حب دے چاء تعویذ لکھیے
اسیں رُٹھڑے یار ملاونے ہاں
جیہڑا مارنا ہووے تاں کیل کر کے
ایتوار مسان جگاونے ہاں
جیہڑے گھبرو توں رن رہے
وِٹر لونگ مندر چا کھواونے ہاں
اوہناں ووہوٹیاں دے دکھ درد جاندے
پڑھ ہک تے ہتھ پھراونے ہاں
کیل ڈائیناں کچیاں پکیاں نوں
دند بھن کے لٹاں مناونے ہاں
جاں سحر جادو چڑھے بھوت
کدے گنڈا کیل دوالے دا پاونے ہاں
کسے نال جے ویرورودھ ہووے
اوہنوں بھوت مسان چمڑوانے ہاں
بُرا بول دی جیہڑی جوگیاں نوں
سِرمُن کے گدھے چڑھاونے ہاں
جیندے نال مُدپّڑا ٹھیک ہووے
اوہنوں بیربیتال بھچھاونے ہاں
اسیں کھیڑیاں دے گھروں اک بوٹا
حکم رب دے نال پٹاونے ہاں
وارثؔ شاہ جے ہور نہ داؤ لگے
سر پریم جڑیاں چا پاونے ہاں
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |