سر قلم
مار که هر څو پيچ و خم ځۍ خپلۍ سوړۍ لره سم ځۍ
د غفلت له خوبه ويښ شه شيرين عمر دم په دم ځۍ
مرګ به هيڅ سړې پرې نږدۍ وار په وار به درست عالم ځۍ
بې دليله به ځان ورک کړه مسافر چۍ په تورخم ځۍ
د پښو وار يې خطا کيږۍ چۍ قاضۍ لره څوک ګرم ځۍ
که قضا وته تسليم شې هم په دا له دله غم ځۍ
د دوزخ د اور علاج کړه چۍ سحر تر سترګو نم ځۍ
منډۍ پري مه ږده خوشحاله
که دۍ سر لکه قلم ځۍ
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |