Jump to content

باراماہ سید شاہ مراد

From Wikisource
باراماہ سید شاہ مراد
by شاہ مراد خانپوری
325965باراماہ سید شاہ مرادشاہ مراد خانپوری

دوہرا
باجھنِ سائی ماہ سال، سو ساری امرہ سال
دیُ وچھوڑا نہ ملے، ہورُ جو ملے سو جال ۔

جھولنا
بارہماہ بھٹھ یار بنا ہر
اک مہینہ آئِ ستانودا اے ۔
کوئی گھاؤ کرے کوئی لون دھوڑے،
کوئی لتِ دوائ کہانودا اے
باراماہ دا جھولنا جی وارو
واری کیہا کوئی آنودا اے ۔

دوہرا
چیتر نیتر تو لال ہے، زرد رنگ سبھ دیہہ
دیُ وچھوڑا نہ دویں، ہور جو بھاوی سو دیہہ ۔

جھولنا
چیتر چت اداس جو نت ہویا،
فٹ آئیاں نی ہنجھو بہار جویں
اکھیں لال گلاب بھئیاں کلھ
پپنیاں دسنِ خار جویں
سبز رنگ وجود زمین پیا
اتے ہنجھو نی تریل پھہار جویں
چیتر ماہ دا جھولنا دل
کڈھ کھڑوندا یار جویں ۔

دوہرا
ویساکھ سخی کو سکھ نہیں آپے تجو پران
دیُ وچھوڑا نہ دویں، ہورُ سبھ کچھ مو پروان ۔

جھولنا
آئی رت ویساکھ دی باغ پھولے،
ساوے دسنِ جنگل ون ترنا
حل ترننجنِ گانودے گلی گلی،
سئیؤ آیا ویساکھ رت لنا
بیٹھی روواں نہ دسدا جانی میرا،
ہچھا سوہنا بوبنا گنا منا
مینوں رت ویساکھ دی دکھ گھنے
لکھ سو کروڑ گنا منا ۔

دوہرا
جیٹھ جے ٹھاکر گھر نہیں، من تجیا گھر دے
رسنی بھی گھرِ چھوڈیاں، ہوٹھ دتاکا دیہہ ۔

جھولنا
سننجے جیٹھ مینڈھی بھکھ نیند گئی،
آیا سول حیرانی کی کرساں نی ؟
باجھ میت پیارے گھری گھری،
راتیں دہاں ایویں پئی سرساں نی ۔
ہن کوکنیاں ککے کوکساں نی،
دکھ اتنا کیونکر جرساں نی ؟
جیٹھ ماہ دا جھولنا بوجھنا،
مینوں آیا وچھوڑا میں مرساں نی ۔

دوہرا
ہاڑ جو پیا گھر نہیں، گھرِ درِ بہے بلائِ ۔
اکھیاں بھی گھرِ چھوڈیا، درِ پپنیاں چھاپے لائِ ۔

جھولنا
آئِ اہاڑ آرام کرارُ گیا
نہیں اندرِ باہرِ تھانؤں مینوں ۔
ٹھنڈھا پانی لگے مینوں تتے جیہا،
جہی دھپّ لگے تیہی چھانؤں مینوں ۔
واؤ باجھ نہ سائیں ساڑدی اے
گھری کوٹھی گھری ہاؤ مینوں ۔
بھٹھّ ہاڑ مہینہ کمینہ سئیؤ،
کوئی وت نہ گھنو نانؤں مینوں ۔

دوہرا
ساون باجھنِ سانولے آیا گھٹ دکھ نال
ماڑی سڑے سریر کی، ماہ وچھوڑے نال ۔

جھولنا
سننجا ساون آئِ سنتاودا ای،
دکھ لائِ رہا مینوں جھری جھری ۔
کوکاں وانگ ببیہڑے پیا پیا،
روواں وانگوں بدل میں گھری گھری ۔
گلی گلی ویہڑے سبھ چکڑ ہویا،
ہن جھب ٹراں میں تاں جھڑی جھڑی ۔
ساون ماہ سئیؤ کوئی ہاتھ ناپے،
دریاؤ برہا دے کھڑی کھڑی ۔

دوہرا
توڑ نہ چڑھدا بھادروں ندر نہ آوے پیؤُ
مرو وچھوڑا اتی برا، زہر پیالہ پیؤُ ۔

جھولنا
بھادوں رت بھلیری نہ بھانودی اے،
مینوں آئِ وچھوڑا ستانودا اے ۔
ذرا بھورا تام نہ رچدی اے،
گھٹ پانی نہ موہِ سمانودا اے ۔
ساوے پیلڑے رنگ نہ رنگ کوئی،
سکھ بھورا کدی نہ آنودا اے ۔
بھٹھّ بھادرو رت آوے مینوں،
جہڑا تتی نوں آئِ تپانودا اے ۔

دوہرا
اسو آنسو تتیاں، آہیں سرد ہزار،
تتی ٹھنڈھی سکھ نہیں، راتیں، دہاں عذار ۔

جھولنا
اسو ماہ اسان نہیں کدی،
روواں تے کدی اساس بھراں ۔
ہنجھو تتیاں آہیں ٹھنڈھیاں نی،
راتیں دہاں ایویں پئی مراں ڈراں ۔
بھٹھّ ویہڑے تے نال حویلیاں نی،
میں تاں بھاہِ لائینیاں دراں گھراں ۔
اسو ماہ ولالا کسالا سئیؤ،
ذرا بھورا ن کوئی میں دھیر دھراں ۔

دوہرا
کتک برہں دا کٹک ہے، کے ولِ جائیے دھائ
کھاونہاری ہرِ بناں، ہاری نوں ہرِ جائ ۔

جھولنا
سننجا کتک آئِ ستانودا ای،
نت نت میتھوں سدھ بدھ رہی ۔
ماسہ ماس نہ دمڑی دم ناہی،
ذرا زور نہ رتیا رت رہی ۔
تھک پئیئس سائیں نہ دسدا اے،
گلی گلی ویڑھے ویڑھے وت رہی ۔
بھٹھّ کتک کت نوں آنودا وے،
چھوڑے ناہِ وچھوڑا ن ست رہی ۔

دوہرا
منگھرُ میں گھرِ ن پیا، آیا کتُ نراس
باجھنِ سائیں جیؤ لگے دھپّ تے اگّ نراس ۔

جھولنا
مینوں منگھرُ آئِ ڈرانودا اے،
باجھ سائیں تھرے تھر کمبنی ہاں ۔
کہں بنے جھڑی ہکے گھری جھڑی،
میں تاں اپنا آپُ نہ تھمنی ہاں ۔
میری جند نوں کیہا کہ سال پیا،
نت مر کے پھیر میں جمنی ہاں ۔
بھٹھّ منگھر کہ کری ککر ہے،
میں تاں لیف نہالی ن سمنی ہاں ۔

دوہرا
پوہ وچھوڑا ن پوے، پوے تاں پھیرِ وچھوڑِ
مینوں سائیاں مہر کر، میرا ہتھ نہ چھوڑِ ۔

جھولنا
بھٹھّ پوہ مہینہ کمینہ سئیؤ،
بن جانی کہڑے مونہیں آنودا اے ؟
ذرا بھورا ن بھاوے چندروڑا مینوں،
جیڑھا تتی نوں ڈھاہ لگانودا اے ۔
راتیں وڈیاں آہیں وڈیریاں نی،
ہک دم نہ کدی وہانودا اے ۔
بھٹھّ پوہ وچھوڑا وچھوڑ میتھوں،
مینوں مل جو بیلی جیوانودا اے ۔

دوہرا
ماہ مہینہ ات بھلا، گھرِ جانی آیا پھیرِ ۔
آیا سکھ دکھ پھرِ گیا، پھردی دا ایہہ پھیرِ ۔

جھولنا
ماہ مہینہ جو آنودا اے،
مینوں شادیاں لکھ ہزار بھلا ۔
انگنُ ویہڑے ویہڑے گلی باغ پھلے،
میں تاں آپ ہئیئسُ بہار بھلا ۔
ساوے تے پیلڑے کیسری پٹ جوڑے،
ہور کیتڑے لکھ شنگار بھلا ۔
گھرِ آوے سخی را یار میرا،
متھے نور تے نور دیدار بھلا ۔

دوہرا
پھگن اؤگنُ میں سجن، سہج سہارے بھاگ
ہوئِ نہال وصال نال، گیا وچھوڑا بھاگ ۔

جھولنا
پھگنُ بھاگ بھرے وڈے بھاگ جاگے،
گھرِ آئِ جانی مینڈھے کول بہے ۔
میں تاں گھول گھمائی سدکڑے وے،
گھری اہا مبارک لکھ لہے ۔
سننجا روونا دھکھنا بھٹھّ پئی،
تاں ہوساں کھیڈاں بیٹھی کون رہے ۔
جو کوئی دکھ سہے سوئی سکھ لہے،
سچ 'شاہ مراد' فقیر کہے ۔


This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago.