آء سُنی چاکا سواہ لا منہ تے
آء سُنی چاکا سواہ لا منہ تے
جوگی ہوئی کے نظر بھواء بیٹھوں
ہیر سیال دا یار مشہور رانجھا
موجاں مان کے کن پڑوا بیٹھوں
کھیڑے مارلیائے موہ مار تیری
ساری عمر دی لیک لوا بیٹھوں
تیرے بیٹھیاں ویاہ لے گئے کھیڑے
داڑھی پر ہے دے وِچ مُنا بیٹھوں
منگ چھڈیے نہ جے جان ہووے
ونی دِتیّا چھڈ حیا بیٹھوں
جدوں ڈِٹھوئی داؤ نہ لگے کوئی
بو ہے ناتھ دے انت نوں جا بیٹھوں
ہُن وار کیہ پُچھنائیں مُورکھا وو
جدوں رڑے تے مُونڈ مُنا بیٹھوں
اِک عمل نہ کیتوئی غافلا وو
اےنویں کیمیا عُمر گوا بیٹھوں
سِر وڈھ کرسن تیرے چاء بیرے
جِس ویلڑے کھیڑیں تُوں جا بیٹھوں
وارثؔ شاہ تریاق دی تھاں ناہیں
ہتھیں آپنے زہر توں کھا بیٹھوں
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |