(Пушкиннән)
Исәр җил! көчлесең, син бик батырсың,
Ачулансаң, җиһанны кузгатырсың.
Бик иркенләп исәсең җир йөзендә,
Котыртып болгатасың диңгезен дә.
Көтү төсле болытларны куасың,
Теләрсәң кайсы якларга борасың.
Иреклесең: исәсең дә исәсең,
Тузан, кар туздырып юллар кисәсең.
Ирекле син, исәр җил, әйдә ис, ис!
Сиңа баш юк ходайдан башка һич, һич!
