Сылдызымның кударалы (Моңгуш Буян-Бадыргы)
Сылдызымның кударалы
Караңгылаан октаргайже көрүп тур мен.
Караңгы дээр одагларны кыпсы каапты.
Хары сылдыс хадымырлай хоорлуп дескеш,
Кара черже согунналдыр ужуп батты.
Чылгылардан дезип маңнаан кызырак дег,
Сылдыстардан сылдыс чүге ырай берген?
Сыңныр черни дилеп сураан тояанчы бе?
Сымыранчыр эжин тыппаан куурумчу бе?
Хөөкүй сылдыс менче шиглеп бадып орда,
Хөрээм иштин изиг көстер чирти берди.
Көшкен сылдыс даглар бажын четпейн чораан,
Хөмүрлендир өшкен ышкаш болу берди.
Өөрүшкүнүң өртээлинге четпейн барган
Өскүс сылдыс бодалдарым хайныктырды.
Өжүп калган сылдыс ышкаш болзумза-даа,
Өпей ырым улай ырлаар салгакчым бар.
Ушта бижээн ному: Моңгуш Кенин-Лопсаң. Буян-Бадыргы. Ийи томнуг роман-эссе. — Кызыл.: "Новости Тувы", 2000 чыл, 544 арыныг, фоточуруктарлыг".