Пармаса войтыр
Пармаса войтыр, чудь-коми котыр,
Тырмас нин жугыля овны!
Йӧзысь эн кольччы, орччӧнӧдз котӧрт!
Сюсьлуныд кутіс тай ковны.
Ӧніӧдз туйсӧ асвыйӧн овны
Ог вӧлі тӧдӧй ми сійӧн:
Пыр вӧлі лоӧ кодыськӧ повны...
Овлім, мый вӧлі «мой вийӧ».
Ӧні тай, майбыр, ордымыс дась со, —
Шудланьыд мун, коми пиӧ!
Син водзным восьса, ки-кокным разьса —
Повзям-ӧ мыйыськӧ миӧ?!
Мый миян абу? Оз тырмы мыйыс?
Вӧр-ваысь, гашкӧ нӧ, дзескыд?
Му пиас кӧртыс, зарниыс, выйыс
Джынъявтӧм; сотлывтӧм пескыд!..
«Йӧз дорысь йӧйӧсь, кӧч дорысь вӧйӧсь —
Асвыйӧн тасасяс голя» —
Кылам ми гӧгӧр... Гашкӧ нӧ йӧйӧсь,
Мывкыдным ыджыд-ӧ дзоля?
Кӧсйыныс сьӧлӧм, босьтчыны колӧ —
Мывкыдным тырмас мед сэтчӧ;
Удж вылын вӧрны коми зіль овлӧ,
Морттуй эм, быдторйыс сетчӧ...
Пармаса войтыр, чудь-коми котыр,
Морт туйӧ асьнытӧ пуктӧй!
Культурлун шедӧ он тӧдлы кодыр —
Выліджык юрнытӧ кутӧй!
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |