Морт

by Попов Фёдор Васильевич

Вӧрын, вӧлӧм, гӧняйтлӧ вӧрса лег звер. Ӧтарӧ гӧнитлас, мӧдарӧ. Зэв пелькӧн аслыс кажитчӧ, ассьыс ёнӧн некодӧс оз чайт. Некодысь оз кӧсйы повны. Гӧнитас вадорӧ. Лягуша чеччыштас ваӧ, шуӧ: «Ёна жӧ, лег зверӧй, повзьӧдін. Ме чайті кӧ морт».

Лег зверлы эз ло любӧ. Кутшӧмкӧ мортысь полӧны, сыысь оз. Гӧнитас эрд дорӧ. Кӧч сэтысь турун пиысь чепӧсъяс. «Ёна жӧ», — шуӧ: — «лег зверӧй, повзьӧдін! Ме чайті кӧ морт».

Лег зверлы сійӧ бара оз лӧсяв: мортысь полӧны, сыысь оз.

Гӧнитас вӧрӧ. Руч чепӧсъяс пу улысь. «Ёна жӧ, лег зверӧй, повзьӧдін! Ме чайті кӧ морт», — сійӧ шуӧ. Лег звер дӧзмас. «Кутшӧм нӧ сійӧ мортыс? Меным колӧ тӧдны», — шуӧ лег звер ручлы: — «Вай ветлам мортсӧ видзӧдлыны».

Мунасны, мунасны туйӧд. Аддзасны дзоляник детинаӧс. «Тайӧ, гашкӧ, и эм мортыд да?» — «Тайӧ абу на морт. Дыр на колӧ талы овны мортӧдзыс». Мунасны водзӧ. Аддзасны дзор старикӧс. «Тайӧ, гашкӧ, мортыд да?» — «Тайӧ коркӧ морт вӧлӧма, ӧні абу нин».

Мунасны водзӧ, мыччысяс туй вылын казак. Руч чепӧсъяс: «Морт, морт, морт!..»

Лег звер лӧсьӧдчас паныд. Казак локтас, сувтас сылы воча дай лыяс. Лег зверлы вомкӧтшас инмас да кык пинь чегӧ. Керыштас казак, — да пельыс летитӧ. Лег звер пышъяс.

Руч паныдӧн юалӧ. «Кутшӧм нӧ мортыд кажитчис?» — «Сьӧлыштіс да кык пинь чеги; пӧльыштіс да пельӧс чишкӧптіс... Тшук кӧ нӧ юрад инмис! Аттӧ, сюсь жӧ вӧлӧма!