Кын кузнеч

by Елькин Василий Иванович

Мед кутшӧм удж кӧть вӧчӧ Ёгор дядь,
Кӧть тшупсьӧ, либӧ кӧнкӧ гӧрӧ,
Ли петалӧ кӧть кык лун кежлӧ вӧрӧ,
Пыр киас чеччыштӧма гадь.
— Тадз, — шуӧ сійӧ, — абу немся лад
Да весяс вошӧ сӧмын кад.
Дерт, бурджык лоас, кузнечӧ кӧ вуджа —
Сэк, гашкӧ, сьӧкыдсӧ он тӧд
И кынӧмыд пыр пӧт,
Дай уна пӧв на лададжык сэн уджыс:
Лунтырнад сідз жӧ вӧчан ведра гоз.
И аскинас нин сосъяс сійӧ пуджис
Да клёнгӧ кылӧ кузнеч моз.
Вот коркӧ кадын гӧрысь сэтчӧ пырис
Да шуӧ: — Мезды вай, бур вок,
Зэв ыджыд суис менӧ шог —
Гӧр амысь менам дзикӧдз бырис.
Вай вӧчышт, туяс кӧ, со тась.
— Эн шогсьы, — Ёгор дядьӧ шуис
Да вайӧм кӧртсӧ пачӧ сюйис.
— Быд бурыс лоӧ тэныд дась. —
И дон кӧрт сійӧ кляпӧдіс быд бокӧ,
Но амысь сылӧн некыдзи эз пет.
— Вай, бурджык, чер ме вӧча, вокӧ.
Зэв вермас туйны сійӧ тэд.
— Вӧч, сідзкӧ, колантор и чер.
Ӧд сытӧг нинӧмтор он кер, —
Кузнечлы воча мӧдыс кайтіс
Да черсӧ сэк жӧ гортас нуны чайтіс.
И дорччысь бара кутіс дорны кӧрт.
Мыйвынсьыс кучкалӧ зэв чожа,
Бикиньыс сявкйӧ сӧмын гӧрд
И кыптӧ вывлань уна вожӧн.
Вот коркӧ сэсся чусмис сійӧ бӧр,
А гӧрысь сулалӧ сэн — бур ни скӧр.
— Эз, — шуӧ дорччысь, — черыд татысь пет,
Ме, бурджык, шыла вӧча тэд.
— Вӧч, сідзкӧ, колантор и сійӧ.
И дорччысь кӧртсӧ бара пуктіс биӧ
Да регыд лои сійӧ дон,
А здук-мӧд мысти босьтіс киас
Да бара вӧчыштіс клин-клён.
— Но кыдзи? — шуис сылы мӧдыс.
— Эз артмы сійӧ татысь, вок:
Кӧрт тэнад вӧлі вывті лёк.
Ме, бурджык, вӧча коркӧ мӧдысь...

Кор йӧз удж вылӧ петӧ мортлӧн веж,
Но оз тӧд, вӧчныс сійӧс кыдзи колӧ,
Сэк сійӧ пикӧ пыр нин волӧ
Да уджыс пыдди артмӧ сӧмын теш.