Куим друг
Геня, Славик да Серёжа,
Куим школьник, куим друг
Тӧндзи шулісны, мый некод
Налысь дружбасӧ оз дзуг.
Ӧтчыд мӧдӧдчисны найӧ,
Гожся лунсӧ коллигмоз,
Мӧдлапӧвса видзьяс вылӧ
Вотны сэтӧр либӧ оз.
Видзьяс вылын тайӧ кадӧ
Некӧн ловъя морт эз вӧв.
Сулаліс сэн уна зорӧд,
Ворсіс турун чирӧн тӧв.
— Страдна эштіс, — шуис Геня. —
Эз и кыссьы сійӧ дыр.
Эстӧн, кӧні джуджыд сёныс,
Юръяс кыскалі ме пыр.
— А ме курті, — кайтіс Славик, —
Буретш тані, кывзы, Гень.
Сыысь пасйисны колхозад
Меным кызь кык трудодень.
— А ме талялі дас зорӧд,
Турун, тӧдӧмысь, оз пӧд, —
Шуис ёртыслы Серёжа,
Сэсся содтіс мунан ӧд.
Ӧдйӧ восьлалісны водзӧ
Куим школьник, куим друг.
Зорӧдъяссянь налы паныд
Тӧлыс вайис чӧскыд дук.
Небесаын ломзис шонді,
Би кодь югыд, би кодь гӧрд,
Жарӧн лолалӧ да дзирднас
Окалӧ став видзлысь эрд.
Славик индіс: — Эстысь, сёнсьыс,
Озйыд сюрлывліс нин мем,
А со сэні, васӧдінас,
Зэв уна сьӧд сэтӧр эм.
Геня сылы вочавидзис:
— Медся муса меным оз.
Сійӧс зіля мӧда вотны,
Тырта чукйӧн ассьым доз.
Юрнас пыркнитіс Серёжа:
— Да и сэтӧрыд зэв бур!
Сійӧс сакарӧн кӧ пуан,
Сыысь чӧскыдыс оз сюр.
Тайӧ здукӧ омӧль делӧ
Казялісны куим друг:
Ӧти зорӧд йӧрӧ пырис
Уна мӧс да уна кук.
Найӧ мутшкӧны кос турун,
Орӧдӧны зорӧд кок.
— Дерт жӧ пырасны, — Гень шуис, —
Дзонь кык прасла пӧрӧм со.
Гӧгӧр видзӧдліс Серёжа:
— А мӧс видзысьыс нӧ кӧн?
Гашкӧ, водӧма да узьӧ
Кӧнкӧ кустъяс улын сэн...
Эз дыр думайтны том войтыр:
Быдӧн босьтіс киӧ ньӧр.
Скӧтсӧ вӧтлалісны ставсӧ,
Но кыдз потшны зорӧд йӧр?
Кинас шеныштіс Серёжа:
— Ог жӧ воштӧ тані лун!
Вайӧ вотчанінад мунам,
Менам, ёртъяс, татшӧм дум...
— Кыдз нӧ мунам! — пузис Славик. —
Он мӧй гӧгӧрво, он тӧд:
Зорӧдсӧ кӧ тадз ми колям,
Нӧшта уна локтас скӧт.
А ӧд туруныс колхознӧй,
Сійӧ вуджны колӧ тӧв.
Ми кӧ ставным татысь мунам,
Сэки омӧль лоас тӧлк.
— Дерт жӧ, сідзи, — шуис Геня. —
А мый вӧчны вермам ми?
Миян сьӧрысь абу черным,
Сідзнад потшӧстӧ он йит.
Аслас ёртъясыскӧд Славик
Лишнӧй сёрнисӧ эз пан,
А зэв дженьыдика налы
Висьталіс, мый вӧчны тан:
— Кывзы, Геня, ӧдйӧ-ӧдйӧ
Гортӧ котӧртлы тэ бӧр,
Пыр жӧ мортӧс татчӧ вайӧд
Потшны тайӧ зорӧд йӧр.
А Серёжалӧн да менам
Тані ӧти лоас мог:
Видзны скӧтысь турун зорӧд,
Кытчӧдз корӧм морт оз лок.
Сэтчӧ содтыштіс Серёжа:
— Тэнад, Геня, кокыд чож.
Тӧв моз лэбзьы! Аски вотчам!
Сэтӧрыд ӧд оз на вош...
Муніс Геня, а збой Славик
Да Серёжа сэні пыр
Видзисны колхознӧй турун
Кыпыд песня сьылігтыр.
Коркӧ рытнас сэтчӧ воис
Том колхозник, тэрыб зон,
Сылӧн уджыс регыд эштіс,
Потшӧс лоис ёнысь-ён.
Долыд вӧлі куим друглы,
Ворсіс сьӧлӧманыс би:
— Мед кӧть сэтӧр воттӧм лои,
Зато зорӧд видзим ми!
This work is in the public domain in Russia according to article 6 of Law No. 231-FZ of the Russian Federation of December 18, 2006; the Implementation Act for Book IV of the Civil Code of the Russian Federation:
The author died in 1951, so this work is also in the public domain in other countries and areas where the copyright term is the author's life plus 72 years or less (if applicable), or the copyright term is 74 years or less since publication (if applicable). |