Гӧстьын

by Елькин Василий Иванович

Армияысь чужанінас
Воис сійӧ дона гӧсьтӧн.
Мамыс нимкодясьӧ пинас,
Нимкодясьӧ оз ӧд прӧста.

Пиыс пасьтасьӧма — мича,
Пиыс сёрни вылас варов,
Сямӧн вочакывсӧ видзӧ,
Быттьӧ велӧдчӧма карын.

Тӧдчӧ, чеччыштӧма водзӧ;
Тшӧтш и туша сылӧн статя.
Небось, колхозникъяс водзын
Нырнас сійӧ оз усь няйтӧ.

Кыдз нӧ сэсся абу любӧ?
Кыдз нӧ пи вылӧ он радлы?
Татшӧм саяд, небось, любӧй
Мунас нывка, мунас радліг!

Дерт, ся вевттьысьӧма пызан,
Кыдзи праздник дырйи овлӧ,
Дерт, ся гӧститӧдас писӧ
Чӧскыд шаньгаӧн да йӧлӧн.

Но, а нывъяс, найӧ — садйын,
Найӧ сёрнитісны сідзи:
— Аттӧ, кутшӧм сійӧ лада!
— Аттӧ, кутшӧм сійӧ мича!

Керка пытшкӧсын нӧ мамыс
Гӧсьткӧд варовитӧ ёна:
— Ми ӧд со кыдз олам тані,
Ӧні быдтор, майбыр, уна.

Тіян, кӧнкӧ, абу тадзи?
Сэні мӧдсикасӧн олад?
Висьтав, пиӧ, висьтав ачыд,
Гортын лӧсьыдджык ӧд овныд?

— Гортад олӧмыс, мам, лада;
Мунтӧ, шаньгаясыд кутшӧм.
Кольччи овны эськӧ татӧн,
Сӧмын... Армияын лучшӧ!

Кыдзи велӧдчам ми сэні!
Кыдзи винтовкаысь лыйсям!
Эськӧ видзӧдлыны тэныд,
Олӧм армияын мыйся!

Эськӧ аддзылін кӧ — гызин,
Кутшӧм вӧлі сэн парадным:
Уна войска визьӧн-визьӧн
Муніс сьылігтырйи карӧд.

Водзын гӧгыльтчисны танкъяс,
Сэсся помтӧг люзьгис вӧла,
Пехотинчи — шуйга флангын,
Аттӧ, гажа кутшӧм вӧлі!

Сэсся нӧшта колӧ шуны:
Миян взводным, кыдз ударнӧй,
Тайӧ ыджыд праздник лунӧ
Пӧлучитіс благодарносьт. —

Тадзи сёрнитісны воча —
Эня-пиа — пызан сайын.
Мамыс сёрни мозыс вочас
Писӧ гӧститӧдіс чайӧн.

Но, а нывъяс, найӧ — садйын,
Найӧ сёрнитісны сідзи:
— Аттӧ, кутшӧм сійӧ лада!
— Аттӧ, кутшӧм сійӧ мича!

Да и сійӧ колӧ шуны,
Гӧсьтыс вежӧра и тӧлка.
Ачыс немтор ӧд оз вунӧд,
Быдтор варовитӧ тӧлкӧн.

Сылӧн юасяныс уна:
Кыдзи уджыс муніс сплавын?
Коллективын кыдзи мунӧ?
Кутшӧм вежсьӧмъяс эм таво?

— Элясьнысӧ, пиӧ, нинӧм,
Уджаламӧ огӧ слаба.
Со тай аддзан аслад синмӧн —
Олам вывті бура, слабог.

Выльысь войнаыд оз ло кӧ,
Олім эськӧ шынитӧлӧн.
Сӧмын буржуйыд пӧ нокӧ,
Миян вылӧ бара кӧлӧ.

— Война йывсьыд, мамӧ, вернӧ,
Сёрни оз позь шуны лӧжӧн.
Буржуй уськӧдчыны вермас,
Вынсӧ сійӧ быд лун чӧжӧ.

Да и миян, тӧдас медым,
Вынным абу жӧ нин дзӧля!
Тэ нӧ чайтан, сідз и сетам
Батьяс вирӧн перйӧм вӧля?

Абу нин ми сэтшӧм жебӧсь.
Ёна повны сідзкӧ нинӧм.
Ачыд тӧдан, любӧй крепӧсьт
Сталин ёрткӧд миӧ синам!

Ачыд аддзан — олӧм кисьмӧ,
Сійӧ миян — долыд, шуда.
Ми мӧй сетам сійӧс кисьтны?
Ог мӧй помӧдз сійӧс кутӧй? —

Тадзи варовитіс пиыс
Аслас мамкӧд гажа жырйын.
Мамыс нимкодясис сійӧн,
Йӧлӧн гӧститӧдігтырйи.

Но, а нывъяс, найӧ — садйын,
Найӧ сёрнитісны сідзи:
— Аттӧ, кутшӧм сійӧ лада!
— Аттӧ, кутшӧм сійӧ мича!