Аҡмулла, хәлеңде бел: үҙең ҡалай,
Үҙеңә лайыҡ түгел, һүҙең ҡалай.
Вәғәзсе күп, берҙәмлек юҡ - оят ҡайҙа,
Ҡолағыңды борорлоҡ һинең, малай!
Мин булһам да, мөхәббәт юҡ, зиһенем тарау,
Ғәҙәтебеҙ - көнө-төнө китап ҡарау.
Ялағай булмағанһың, юлдаш ҡалмай,
Булмаһа артыҡ һимеҙ - әсең ярау.
Күп йөрөнөк арҡабыҙҙы беттәр талап,
Талаһа ла, ҡалманы беҙҙән талап:
Булһа булды юҡ саҡтары - үкенмәйем,
Ғүмеремде сарыф ҡылдым китап ҡарап.
Һәнәре булһа, тырышҡан юлда ҡалмаҫ,
Тырышмай тик ятҡандан файҙа булмаҫ.
Уҡыр өсөн шарт түгел Бағдад, Хәләб:
Сыбар үгеҙ, Бохар барып, мулла булмаҫ.
Ғалим булһа, милләт өсөн зарлы булһын,
Кәрәк ул бай, кәрәк ярлы булһын.
Был һүҙемде һөймәгән тәкәбберҙәр
Асыуланмағайы - кәрәк ярылып үлһен!
Һәр кешенең һүҙенән әҙәм һынар,
Берен-бере кәмһетеүгә әҙәм ҡомар.
Себен дә һау ергә күҙен һалмай,
Ҡайҙа эрен, ҡутыр бар - уға ҡунар.
Дуҫ күрһәң, ҡапҡаһына барып ҡара -
Ояттан сыҙай алмай, күңелең һынар.
Мөхәббәт-шәрбәттән юлдашлыҡ ҡылһаң,
Ул һиңә бал урынына зәһәр һонар.
Нәфис, татлы һүҙеңә ҡаршы килеп,
Мәжлестә шаулауына ҡолаҡ тонар.
Дошманлыҡ буйыбыҙға ҡарарланған,
Белмәймен килешерен ниндәй томар*.
Ғәмәлгә ярарлыҡ бер эшебеҙ юҡ,
Аҡмулла тигән байғош шуға илар.
Ҡайғығыҙҙың күплегенән йөрәгем нар,
Ямандарға рәнйеү һалып, түгелде çap*.
Аҡылым хайран, башым вайран - диуанамын,
Булһам да йорттан ашҡан йүгерек толпар.
